Paroles et traduction Borixon - Bajka O Tym, Że Czas Nas Zmienił

Bajka O Tym, Że Czas Nas Zmienił

Ostatnio współpracowałem z Dawidem jakieś sześć latek do tyłu
Wyprodukował mi taką piosenkę "Napiłbym się z tobą wódki synu"
Piosenka niezła, wpadała w ucho, tańczyła przy niej większość znajomych
Czasami jeszcze z tłumu pod sceną krzyczą nazwę tej nuty ziomy
Tekst był prosty i w tym siła, choć nie kręci mnie tak jak dawniej
Nie martw się - klepiąc po plecach pocieszał mnie nie jaki Camey
Dorosłem do tego dopiero teraz, z lekka poprawiam gust muzyczny
Już wiem dlaczego 10 lat temu byłem numer jeden wróg publiczny
Historia z życia wzięta po prostu, nie ma ściemy jedziemy z przekazem
Jak Kozak ze swoją propagandą i na ramieniu super tatuażem
Hajs z tantiem nie wzbudził owacji, wręcz przeciwnie to smutne czasy
Suma sumarum, wyszło jak wyszło, oblizałem się zapachem tej kasy
Wspaniały wydawca okazał się mistrzem, poklepując mnie ręką zgrabną
I z takich piosenek różnych artystów wystawił już sobie domek dawno
Nasuwa się morał bardzo prosty, wręcz powiedziałbym oklepany
Czas nas zmienił skurwysynu, tym razem wyjebać już się nie damy!

Dawno temu w pewnej krainie mieszkał sobie pewien kozak
Zbudował swoje wielkie imperium, bo odkrył kopalnię i hip-hopu złoża
Nie mogę zarzucić tu komercji, to był hardcore, daję słowo
Zaprosił wszystkich na swój statek, by płynąć pod banderą firmową
R.R.X., kombajn rapu, nie jeden zsikał się w majtki ze szczęścia
To był efekt niesamowitego, melanżowego pierdolnięcia
Miał wtedy kumpla, pewnego Jacka, to był szacunek, przyjaźń na zabój
Czarny koń, super doradca, więc dowodzili ze swojego sztabu
Proch się sypał niesamowicie, mieli armaty wielkie i silne
Jeździli sobie wielkimi jeepami, a czasy wtedy były całkiem inne
Pewnego razu okręt potęga uderzył w wielką białą górę
I nagle koń wyskoczył z Titanica, w jednej chwili stając się szczurem
Nic nie pamiętał po tej katastrofie, obracał wszystko w wolne żarty
Bo nie spodziewał się chyba dobrodziej, że tak szybko odwrócą się karty
Nasuwa się morał bardzo prosty, wręcz powiedziałbym oklepany
Czas nas zmienił skurwysynu ale co było kiedyś zapamiętamy!

The Tale of How Time Has Changed Us

Last I worked with Dawid was about six years back,
He produced a track for me called "I'd drink vodka with you, son".
The song was decent, catchy, most of my friends danced to it.
Sometimes folks still yell the name of that tune from the crowd under the stage.
The lyrics were simple and that was the power, though it doesn't move me like it used to.
"Don't worry," Camey comforted me, patting my back.
I've only just grown into it, slightly refining my musical taste.
Now I understand why 10 years ago I was public enemy number one.
It's just a story from life, no bullshit, we're riding with a message.
Like Kozak with his propaganda and a super tattoo on his arm.
The royalty money didn't get a standing ovation, on the contrary, these are sad times.
All in all, it turned out the way it did, I licked the scent of that cash.
The wonderful publisher turned out to be a master, patting me with his graceful hand.
And from such songs by various artists, he built himself a house long ago.
The moral is very simple, I would even say, clichéd.
Time has changed us, you son of a bitch, this time we won't let ourselves get screwed!

A long time ago, in a certain land, there lived a certain tough guy.
He built his great empire because he discovered a mine and deposits of hip-hop.
I can't accuse him of commercialism here, it was hardcore, I give you my word.
He invited everyone onto his ship to sail under the company flag.
R.R.X., the rap combine, more than one person pissed their pants with happiness.
It was the effect of an incredible, intoxicating blast.
He had a friend then, a certain Jacek, it was respect, friendship to the death.
A dark horse, a super advisor, so they commanded from their headquarters.
The powder was flowing incredibly, they had huge and powerful cannons.
They drove around in big jeeps, and the times were quite different then.
One day, the mighty ship hit a large white mountain.
And suddenly the horse jumped out of the Titanic, instantly becoming a rat.
He didn't remember anything after the disaster, he turned everything into silly jokes.
Because the benefactor probably didn't expect the cards to turn so quickly.
The moral is very simple, I would even say, clichéd.
Time has changed us, you son of a bitch, but we'll remember what once was!