Paroles et traduction Budka Suflera - Jest Taki Samotny Dom

Jest Taki Samotny Dom

Uderzył deszcz, wybuchła noc, przy drodze pusty dwór
W katedrach drzew, w przyłbicach gór, wagnerowski ton
Za witraża dziwnym szkłem, pustych komnat chłód
W szary pył rozbity czas, martwy, pusty dwór
Dorzucam drew, bo ogień zgasł, ciągle burza trwa
Nagle feria barw i mnóstwo świec, ktoś na skrzypcach gra
Gotyckie odrzwia chylą się i skrzypiąc suną w bok
I biała pani płynie z nich w brylantowej mgle
Zawirował z nami dwór, rudych włosów płomień
Nad górami lecę, lecę z nią, różę trzyma w dłoni
A po nocy przychodzi dzień, a po burzy spokój
Nagle ptaki budzą mnie, tłukąc się do okien
A po nocy przychodzi dzień, a po burzy spokój
Nagle ptaki budzą mnie, tłukąc się do okien
Znowu szary, pusty dom, gdzie schroniłem się (A po nocy przychodzi dzień, a po burzy spokój)
I najmilsza z wszystkich, wszystkich mi, na witraża szkle (Nagle ptaki budzą mnie, tłukąc się do okien)
Znowu w drogę, w drogę trzeba iść, w życie się zanurzyć (A po nocy przychodzi dzień, a po burzy spokój)
Chociaż w ręce jeszcze tkwi lekko zwiędła róża (Nagle ptaki budzą mnie, tłukąc się do okien)
A po nocy przychodzi dzień, a po burzy spokój
Nagle ptaki budzą mnie, tłukąc się do okien
A po nocy przychodzi dzień, a po burzy spokój
Nagle ptaki budzą mnie, tłukąc się do okien

There Is Such a Lonely House

Rain struck, night exploded, by the road an empty manor
In the cathedrals of trees, in the visors of mountains, Wagnerian tone
Behind the strange stained glass, the chill of empty chambers
Time shattered into gray dust, dead, empty manor
I add wood, for the fire has died out, the storm still rages
Suddenly a celebration of colors and a multitude of candles, someone plays the violin
The Gothic doors creak and slide open
And the white lady floats out of them in a shimmering mist
The manor whirls with us, the flame of her auburn hair
I fly over the mountains with her, she holds a rose in her hand
And after the night comes day, and after the storm, peace
Suddenly the birds wake me, knocking at my window
And after the night comes day, and after the storm, peace
Suddenly the birds wake me, knocking at my window
Again a gray, empty house, where I found shelter (And after the night comes day, and after the storm, peace)
And the dearest of all to me, on the stained glass (Suddenly the birds wake me, knocking at my window)
Again into the road, I must go, I must immerse myself in life (And after the night comes day, and after the storm, peace)
Though a slightly withered rose still lingers in my hand (Suddenly the birds wake me, knocking at my window)
And after the night comes day, and after the storm, peace
Suddenly the birds wake me, knocking at my window
And after the night comes day, and after the storm, peace
Suddenly the birds wake me, knocking at my window