Paroles et traduction Cem Adrian - Tanrı'nın Elleri

Tanrı'nın Elleri

Rüzgar eserken yapraklar dökülür
O berrak yüzünden bir damla süzülür
Bu ayrılık, bu ayrılık kalbindeki en büyük yaradır artık
Ve güneş batarken, çocuklar uyurken
Baş uçumda bekleyen yorgun bir melektir
Ve her gece sabret diye
Saçlarımda dolaşan tanrının elleridir
Ne büyük ne derin ne siyah ne keskin
Ayrılık gibi o kırılgan gözlerin
Unutma, unutma dikecek yırtılan geceyi sabaha
Ne büyük ne beyaz ne eşsiz ne duru
Hep sarılıp sarıyor üşüyen ruhumu
Bırakma, bırakma elimi düşerim karanlığa
Bir melek işliyor ismini ince bir dantel gibi kalbime
Hissediyorum kaderimin üstünde gezinen yumuşak uçlu parmaklarını
Küçük bir kum parçası karışıyor denize uzakta bir yerde
Ve gözyaşların değiyor avuçlarıma
Ağlama.

The Hands of God

As the wind blows, leaves fall
A drop slides down your clear face
This separation, this separation is the greatest wound of your heart now
And as the sun sets, the children sleep
A tired angel awaits on my bedside
And every night, to tell me to be patient
It's the hands of god that roam through my hair
Neither large nor deep, neither black nor sharp
Like your fragile eyes, that separation
Don't forget, don't forget to sow the torn night on the morning
Neither large nor white, neither unique nor pure
It always embraces and warms my freezing soul
Don't let go, don't let go of my hand, I'll fall into the darkness
An angel embroider your name on my heart like a fine lace
I feel the soft-tipped fingers wandering upon my destiny
A small piece of sand mixes into the sea far away
And your tears touch my palms
Don't cry.