Paroles et traduction Cheek - Jumala (Vain elämää kausi 7)

Jumala (Vain elämää kausi 7)

Hän on yksin, kukaan ei tuu juttelee
Koulun pihal katselee mitä muut tekee, hän kuuntelee, ne huutelee
Tekis mieli puhua, mutta laittaa käden suun eteen
Tupakkajengin kundit nauraa ja osottaa
Ohikulkiessaan saattaa jaloille monottaa
On parempi olla näkymätön ja hiljaa
Eikä ikinä lähtee mukaan siihen kilpaa
Kun hän kävelee kotitalon rappuun
Syvälle sydämeen sattuu
Isä on jo kännissä, äitiä ei näy missään
Ei saa luovuttaa, pakko pysyy käynnissä
Kyynelet valuu ei ymmärrä kohtaloaan
Jotain syvällä koht hajoaa
Niin paljon kysymyksii
Mut vastauksii ei kukaan anna
Joten huoneen nurkassa hän kysyy Jumalalta

Missä taivas on, missä Jumala on
Kun lauma polkee paikallaan
Missä kuningas, joka meidät vapauttaa

Missä taivas on, missä Jumala on
Kun lauma polkee paikallaan
Missä kuningas, joka meidät vapauttaa

Hän livahtaa ikkunast ulos, niin et isä ei nää
Vaikkei näkis enää koskaan, ikävä sitä ei jää
Nyt on muiden vuoro maksaa arvet
Reppu on pakattu matkaa varten
Ei oo yhtäkää kaverii, mut on kynä ja paperii
Hän haluu vaan että toiset ymmärtäs paremmin
Sit kiinnittää viestin sillan pieleen,
Kiipee kaiteelle, hyppää ja virta nielee
Sit se kolahtaa, puhelin soi
äiti vastaa ja romahtaa
Niin paljon kysymyksii
Mut vastauksii ei kukaan anna
Maassa polvillaan hän kysyy Jumalalta

Missä taivas on, missä Jumala on
Kun lauma polkee paikallaan
Missä kuningas, joka meidät vapauttaa

Missä taivas on, missä Jumala on
Kun lauma polkee paikallaan
Missä kuningas, joka meidät vapauttaa

Бог (Vain elämää сезон 7)

Она одна, никто не приходит поговорить,
Во дворе школы смотрит, что делают другие, она слушает, они кричат.
Хочется говорить, но закрывает рот рукой.
Парни из компании курильщиков смеются и указывают.
Проходя мимо, могут споткнуть.
Лучше быть невидимой и молчаливой,
И никогда не участвовать в этой гонке.
Когда она поднимается по лестнице своего дома,
Глубоко в сердце болит.
Отец уже пьян, матери нигде не видно.
Нельзя сдаваться, нужно держаться.
Слезы текут, она не понимает своей судьбы.
Что-то глубоко внутри разрывается.
Так много вопросов,
Но никто не дает ответов.
Поэтому в углу комнаты она спрашивает у Бога:

Где небо, где Бог,
Когда толпа топчется на месте?
Где король, который нас освободит?

Где небо, где Бог,
Когда толпа топчется на месте?
Где король, который нас освободит?

Она выскальзывает из окна, чтобы отец не увидел,
Даже если больше никогда его не увидит, тоски не останется.
Теперь очередь других платить за шрамы.
Рюкзак собран для путешествия.
Нет ни одного друга, но есть ручка и бумага.
Она просто хочет, чтобы другие поняли лучше.
Затем прикрепляет записку к мосту,
Забирается на перила, прыгает, и течение поглощает.
Затем раздается стук, звонит телефон,
Мать отвечает и рушится.
Так много вопросов,
Но никто не дает ответов.
На земле, на коленях, она спрашивает у Бога:

Где небо, где Бог,
Когда толпа топчется на месте?
Где король, который нас освободит?

Где небо, где Бог,
Когда толпа топчется на месте?
Где король, который нас освободит?