Christos Thivaios feat. Mr. Highway Band - Imerologio (Live) - traduction des paroles en russe

Paroles et traduction Christos Thivaios feat. Mr. Highway Band - Imerologio (Live)




Imerologio (Live)
Дневник (Live)
Τόσα χρόνια μες τους χάρτες μου σε ψάχνω,
Столько лет я ищу тебя на своих картах,
κι ας μην έσκυψες ποτέ στο μέτωπο μου
хотя ты никогда не склонялся надо мной,
με τα δυο σου χείλια να αφήσεις
чтобы твоими двумя губами оставить
μια ανάσα στη ζωή μου.
хоть одно дыхание в моей жизни.
Κι αν η προσευχή μου οινόπνευμα μυρίζει,
И если моя молитва пахнет алкоголем,
καπνό και πυρετό,
дымом и жаром,
στο γυάλινο το κύμα τ' όνομά σου
то в стеклянной волне твое имя
φωνάζω να καθρεφτιστεί η φωνή μου.
я кричу, чтобы отразился мой голос.
Και στην όχθη που χτενίζεσαι ακουστεί
И на берегу, где ты расчесываешь волосы, пусть он будет слышен
σαν αλμυρό τραγούδι που σου φέρνει
как соленая песня, которую приносит тебе
ερωτευμένο το νερό.
влюбленная вода.
Και στο διάβολο πουλάω την ψυχή μου εγώ,
И дьяволу я продаю свою душу,
για να βρεθώ απόψε τυλιγμένος
чтобы оказаться сегодня ночью укутанным
στου κορμιού σου το βυθό.
в глубине твоего тела.
Κάπου η νύχτα μεσοπέλαγα κρεμιέται
Где-то ночь повисла посреди океана
στην αγχόνη τ' ουρανού
на виселице неба,
κι ο δαίμονας καβάλα στο σκοτάδι
и демон, верхом на темноте,
αρπάζει τη μετέωρη ευχή μου.
хватает мою парящую молитву.
Και σαν άστρο καυτερό προς το νησί σου
И как жгучая звезда к твоему острову
τα λόγια μου πετάει
он бросает мои слова,
πληγώνοντας τα βράχια και την άμμο,
раня скалы и песок,
στη χτένα σου καρφώνει την ψυχή μου.
в твои волосы он впивает мою душу.
Και σταγόνα τη σταγόνα κυλάω εγώ
И капля за каплей я стекаю,
σαν αλμυρό νερό στους ώμους
как соленая вода, на твои плечи
και στον ακριβό σου το λαιμό.
и на твою драгоценную шею.
Κι ας το ξέρω πως του λόγου του
И пусть я знаю, что его слово
στην ανεμόσκαλα εκεί, με περιμένει
на той ветряной лестнице ждет меня,
για να μου λιμάρει το σκοινί.
чтобы перерезать мою веревку.
Πάνε χρόνια που αντίκρυ αναβοσβήνουν
Годы идут, и напротив мерцают
τα φώτα κάποιας γης,
огни какой-то земли,
τα φώτα κάποιας ξεχασμένης νήσου,
огни какого-то забытого острова,
που λένε είν' οι κορφές του παραδείσου.
которые, говорят, являются вершинами рая.
Μα το ξέρω είναι της θάλασσας τα μάγια,
Но я знаю, что это чары моря,
δεν υπάρχει αυτή η στεριά,
этой земли не существует,
μιας και κανείς ποτέ του εκεί δεν πήγε,
ведь никто никогда туда не попадал,
γι αυτό σφιχτά κρατιέμαι στο κορμί σου.
поэтому я крепко держусь за твое тело.
Και μπροστά απ' τους κολασμένους
И перед проклятыми
περνάω εγώ σαν μια σκιά
я прохожу, как тень,
που σεργιανάει στον Άδη
которая бродит в Аду,
τη δικιά σου μυρωδιά.
вдыхая твой аромат.
Κι είναι λέω ο παράδεισος για μας, αγάπη μου μικρή,
И я думаю, что рай для нас, моя маленькая любовь,
να μοιραζόμαστε τούτη τη κόλαση μαζί.
это делить вместе этот ад.





Writer(s): Christos Thivaios


Attention! N'hésitez pas à laisser des commentaires.