Paroles et traduction Coma - Lipiec

Lipiec

Kurz w słońcu
W szczelinach okien
Słoneczny promień.
W drewnianym domu
Kurz pachnie latem.
W ogrodzie jabłek
Czerwonych gałęzie
Do ziemii warkocze.
Jesteś na dole
Gotujesz kaszę
Podasz z burakiem
I klopiskami.
Leżę po drzemce
Nic mnie nie smuci
Dzień zapowiada się pięknie.
Poręcze z rattanu
To tata fotele
Na a taras je jeszcze
Wystawił nim zamarł.

W słonecznym spocie lipca
Tu w każdy kąt kochana
Wpisana jest taka tęsknota

Która się budzi
Widzisz jak Franek
Synek z bólem brzuszka
I w środku dnia dopada
Budzi się w środku nocy
Zaciska żołądek skurczami tępymi
I pięknem ślepym kiszki rwie.

Bo jest piosenka moich trzewi
O przemijaniu i o jesieni

Bo to jest piosenka moich trzewi
O przemijaniu i o jesieni

Bo to jest piosenka moich trzewi
O przemijaniu i o jesieni

Bo to jest piosenka moich trzewi
O przemijaniu i o jesieni

Brodą mnie jeszcze drapał
Tak drapał, że aż szeleściło
Dziadek Staszek
Ojciec Staszek
Szeleściło jak jesień
Pod butem.
A jeszcze nie wczoraj
Jak lipiec nad głową
I my w tych
Fotelach na żółto
Wyświeceni pogodą jak drutem
Kawę piliśmy
I wino wieczorem
Do nikąd nam nie uciekały
Te ramy czasu
Lipca, sierpnia, września
W tej ramie zdobnej
Mnie się czas zatrzymał
Najpiękniejszego popołudnia z tobą.
I dzisiaj mi zaczął na szali zwisać
Na szali przechylać się losu
Z taką tęsknotą wiesz...
Że nie wróci.

Tasuję życie jak talię kart
Albo przechadzam po galerii art

Tasuję życie jak talię kart
Albo przechadzajam po galerii art

Tasuję życie jak talię kart
Albo przechadzam po galerii art

Tasuję życie jak talię kart
Albo przechadzam po galerii art

Bo to jest piosenka moich trzewi
O przemijaniu i o jesieni

Bo to jest piosenka moich trzewi
O przemijaniu i o jesieni

Bo to jest piosenka moich trzewi
O przemijaniu i o jesieni

Bo to jest piosenka moich trzewi
O przemijaniu i o jesieni

July

Ray of sun
In the window cracks
A sunny beam.
In the wooden house
Dust smells like summer.
In the garden of apples
Red branches
Braid to the ground.
You're downstairs
You're cooking porridge
You'll serve it with beets
And dumplings.
I'm lying after a nap
Nothing makes me sad
The day is looking great.
Rattan railings
They're dad's armchairs
And he still put them on
The terrace before he froze.

In the sunny dust of July
Here in every corner darling
Such a longing is inscribed

Which awakens
You see how Franek
Son with a stomach ache
And catches up in the middle of the day
Wakes up in the middle of the night
Tightens his stomach with dull cramps
And tears his guts with blind beauty.

Because there is a song of my bowels
About passing away and about autumn

Because this is a song of my bowels
About passing away and about autumn

Because this is a song of my bowels
About passing away and about autumn

Because this is a song of my bowels
About passing away and about autumn

He was still scratching my beard
He scratched me so much that it rustled
Grandpa Staszek
Father Staszek
It rustled like autumn
Under the boots.
And not yesterday
Like July over your head
And we in these
Armchairs in yellow
Exposed to the weather like a wire
We drank coffee
And wine in the evening
They didn't run away from us
These time frames
Of July, August, September
In this ornate frame
Time stopped for me
On the most beautiful afternoon with you.
And today it began to hang on the scales for me
To tip the scales of fate
With such longing, you know...
That it won't come back.

I shuffle life like a deck of cards
Or I walk through an art gallery

I shuffle life like a deck of cards
Or I walk through an art gallery

I shuffle life like a deck of cards
Or I walk through an art gallery

I shuffle life like a deck of cards
Or I walk through an art gallery

Because this is a song of my bowels
About passing away and about autumn

Because this is a song of my bowels
About passing away and about autumn

Because this is a song of my bowels
About passing away and about autumn

Because this is a song of my bowels
About passing away and about autumn