Paroles et traduction Cornelis Vreeswijk - Epistel 27 Ja ik word oud en de klok draait per expres

Het ging z′n laatste gedachte zijn

Ja, ik word oud en de klok draait per expres
Vlugger en vlugger, uren helen
De dood zet z'n zandloper vlak naast m′n fles
En bestookt mijn tafel met pijlen

Daarom schenk ik maar weer wijn in m'n glas
Wandelaar, hoor je mijn contrabas?

Maurits, uw dienaar gaat wijlen

Lieve Keboeze, schitterende schoot
Wandelaar, nu voorgoed verloren
Wellust kreeg vader en vader ging dood
In het bed waar ik ben geboren

Allebei slapen ze, proostten we laam
Zing Maurits, zing, hoor het treurlied aan

Dat de cypress u laat horen

Treurige schapen, zielige schijn
Zelfs Baggus moet het feit betreuren
Dat zoveel jenever en nog veel meer wijn
Aldus zijn adem doet geuren

Venus en Baggus zijn aldus voldaan
Maurits vooruit, kijk de dood toch aan

Wat er gebeurt moet gebeuren

Это была его последняя мысль.

Да, я старею, и часы идут нарочно.
Быстрее и быстрее, Хелен.
Смерть ставит свои песочные часы рядом с моей бутылкой.
И засыпал мой стол стрелами.

Вот почему я продолжаю наливать вино в свой бокал.
Уокер, ты слышишь мой контрабас?

Морис, Твой слуга умирает.

Сладкий Кебез, прекрасный круг.
Странник, теперь потерянный навсегда.
Похоть завладела отцом, и отец умер.
В постели, где я родился.

Они оба спят, мы жарим баранину.
Пой, Морис, пой, услышь плач.

Что Кипарис позволяет тебе слышать

Скорбная овца, жалкое притворство.
Даже Баггусу приходится сожалеть об этом.
Столько джина и еще столько вина
Так пахнет его дыхание.

Венера и Баггус довольны.
Мауриты, идите вперед, посмотрите на смерть в любом случае.

То, что происходит, должно случиться.