Niedopowiedzenia feat. Pezet - Pezet , Czarny HIFI traduction en allemand

Niedopowiedzenia feat. Pezet

Zazwyczaj to zaczyna się przypadkiem, patrzysz na mnie
Jakoś ukradkiem i nieznacznie, nic nie znaczysz dla mnie
Jeszcze, choć mieszkamy w jednym mieście to
Wcale się nie znamy, przedstawiają nas znajomi wreszcie
Rzucasz krótki uśmiech, ja - piję wódki łyk i
Przez chwilę, zanim usnę myślę, "Z kimś już mógłbym być" i
Chwilę później wpadasz na mnie w przedpokoju
Twoje oczy trochę smutne chyba patrzą prosto w moje i
Nic nie mówisz znów, ja milczę też, ale oboje
Mówimy, "Chyba chcę, lecz wybacz, wiesz, trochę się boję" i
Chyba śnię gdy zanim wyjdziesz, rzucasz mi "dobranoc" i
Widzę w Twojej twarzy, ktoś Cię wcześniej mocno zranił i
Tak zanim się poznamy domyślamy się, co
To drugie ma na myśli przez ten pierwszy miesiąc i
Z tych niedopowiedzianych spojrzeń, gestów i słów
Rodzi się zainteresowanie, by czas zepsuć to mógł

Czas nieubłaganie mija, znasz mnie kilka lat już
Tłumaczymy sobie, że dziś wszyscy żyją tak tu
Myląc brak słów z całkowitym zrozumieniem
Mijam Cię zazwyczaj w drzwiach, chyba patrzysz prosto w ziemię
Chowasz głowę w piach, to strach przed porzuceniem
Mówisz coś, że to nie tak, że Tobie brak jest czegoś, czego nie wiem
Rozmawiamy rzadziej, częściej to milczenie
Wreszcie krzyczysz coś o niczym, co naprawdę ma znaczenie
Wracasz z pracy późno, ja znów muszę wyjść i
Rzucasz luźno "no to trudno", co to znaczy, to wiesz tylko Ty i
Przykro mi, że znów się mijam z Tobą, dziś Ty wyszłaś
Przypominam sobie, jak lubiłem się Ciebie domyślać
Ta iskra chyba znikła, magia prysła dzisiaj
Boję się zapytać, co to znaczy, gdy oddychasz i
Odpycha nas w nas nawzajem dziś to samo
Co nas przyciągało i to było za mało

Ungesagtes feat. Pezet

Normalerweise fängt es zufällig an, du siehst mich an
Irgendwie verstohlen und unmerklich, du bedeutest mir nichts
Noch, obwohl wir in derselben Stadt wohnen
Wir kennen uns gar nicht, Freunde stellen uns endlich vor
Du wirfst ein kurzes Lächeln hin, ich trinke einen Schluck Wodka und
Für einen Moment denke ich, bevor ich einschlafe: "Mit jemandem könnte ich sein" und
Kurz darauf triffst du mich im Flur
Deine Augen etwas traurig, blicken wohl direkt in meine und
Du sagst wieder nichts, ich schweige auch, aber wir beide
Sagen: "Ich will wohl, doch vergib, weißt du, ich habe etwas Angst" und
Wahrscheinlich träume ich, wenn du mir vor dem Gehen "Gute Nacht" zuwirfst und
Ich sehe in deinem Gesicht, jemand hat dich früher tief verletzt und
So erraten wir, bevor wir uns kennen, was
Der andere im ersten Monat meint und
Aus diesen unausgesprochenen Blicken, Gesten und Worten
Entsteht Interesse, das die Zeit verderben kann

Die Zeit vergeht unerbittlich, du kennst mich schon einige Jahre
Wir erklären uns, dass heute hier alle so leben
Verwechseln Schweigen mit völligem Verständnis
Ich gehe meist an dir in Türen vorbei, du schaust wohl auf den Boden
Du steckst den Kopf in den Sand, das ist Angst vor Verlassenwerden
Du sagst etwas, dass es nicht so ist, dass dir etwas fehlt, was ich nicht weiß
Wir sprechen seltener, öfter ist Schweigen
Endlich schreist du etwas über Nichts, was wirklich Bedeutung hat
Du kommst spät von der Arbeit, ich muss wieder raus und
Wirfst lässig "na dann Pech", was das heißt, weißt nur du und
Es tut mir leid, dass wir uns wieder verfehlen, heute bist du rausgegangen
Ich erinnere mich, wie ich gerne dich erriet
Dieser Funke ist wohl verschwunden, die Magie zerplatzte heute
Ich fürchte mich zu fragen, was es bedeutet, wenn du atmest und
Dasselbe stößt uns heute gegenseitig ab
Was uns anzog und das war zu wenig