Paroles et traduction Dana Winner - Het Dorp

Het Dorp

Thuis heb ik nog een ansichtkaart
Waarop een kerk, een kar en paard,
Een slagerij, J.van der Ven,
Een kroeg, een juffrouw op de fiets,
Het zegt u hoogstwaarschijnlijk niets
Maar het is, waar ik geboren ben.
Dit dorp, ik weet nog hoe 't was,
De boerenkind'ren in de klas,
Een kar, die ratelt op de keien,
'T Raadhuis met een pomp ervoor,
Een zandweg, tussen koren door,
Het vee, de boerderijen.
En langs 't tuinpad van m'n vader, zag ik de hoge bomen staan.
Ik was een kind en wist niet beter dan dat 't nooit voorbij zou gaan.
Wat leefden ze eenvoudig toen,
In simpele huizen, tussen groen,
Met boerenbloemen en een heg.
Maar blijkbaar leefden ze verkeerd,
'T Dorp is gemoderniseerd
En nou zijn ze op de goeie weg.
Want ziet, hoe rijk 't leven is,
Ze zien de televisiekwis
En wonen in betonnen dozen
Met flink veel glas, dan kun je zien
Hoe of 't bankstel staat bij Mien
En d'r dressoir met plastic rozen.
De dorpsjeugd klit wat bij elkaar,
In mini-rok en beatle-haar,
En joelt wat mee met beatmuziek.
Ik weet wel, 't is hun goeie recht,
De nieuwe tijd, net wat u zegt,
Maar 't maakt me wat melancholiek.
Ik heb hun vaders nog gekend,
We kochten zoethout voor een cent,
Ik zag hun moeders touwtje springen.
Dat dorp van toen, 't is voorbij,
Dit is al wat er over bleef voor mij,
Een ansicht en herinneringen.
Toen 'k langs 't tuinpad van m'n vader, de hoge bomen nog zag staan.
Ik was een kind, hoe kon ik weten dat dat voorgoed voorbij zou gaan.

The Village

I still have a postcard at home
On which a church, a cart and horse,
A butchery, J. van der Ven,
A bar, a young lady on a bicycle,
It probably doesn't tell you anything
But it's where I was born.
This village, I still know how it was,
The farmers' children in the class,
A cart rattling over the cobblestones,
The city hall with a pump in front,
A dirt road between the cornfields,
The cattle, the farms.
And along my father's garden path, I saw the tall trees.
I was a child and didn't know any better than that it would never go away.
How simply they lived then,
In simple houses, among the green,
With country flowers and a hedge.
But apparently they lived wrong,
The village has been modernized
And now they're on the right track.
For see how rich life is,
They watch the television quiz
And live in concrete boxes
With plenty of glass, so you can see
How the sofa looks at Mien's place
And her sideboard with plastic roses.
The village youth cluster together
In mini-skirts and Beatle hairstyles
And join in the chanting of beat music.
I know it's their right
The new age, just as you say
But it makes me a bit melancholic.
I still knew their fathers
We bought licorice for a penny
I saw their mothers skipping rope.
That village of the past is gone
This is all that's left for me,
A postcard and memories.
When I walked along my father's garden path, I could still see the tall trees.
I was a child, how could I know that it would be gone for good.