Paroles et traduction Daniël Kist - Vandaag

Vandaag

Mensen vragen me wel eens wat ik wil worden.
Dan voel ik me op een zeker vlak verloren, want waarom
Zou ik anders moeten zijn dan het nu?
Ieder huis heeft zo z'n kruis, dat is gegeven.
Maar dat zegt niet dat ik anders hoef te leven, niemand hier
Kan beter mij zijn dan mezelf, kom maar hier,
Vertel me.
Want vandaag
Laat ik al m'n zorgen gaan.
Want vandaag
Ben ik,
Ik ben mezelf, heb lang aan die zijlijn gestaan.
Op de achterbank keek ik hoe wij ontweken,
Angsten en onzekerheid m'n binnenste gebleken.
Vanaf nu
Pak ik definitief het stuur
En begin
M'n avontuur.
De eerste stap, die is gezet en daarom weet ik,
Dat wat er ook gebeurt ik toch wel aankom op bestemming,
Omarm de beren op de weg en ben niet bang wanneer ik zeg,
Het maakt niet uit, 't is mijn besluit.
Want vandaag
Laat ik al m'n zorgen gaan.
Want vandaag
Ben ik,
Ik ben mezelf, heb lang aan die zijlijn gestaan.
Ik onthoud wie belangrijk voor me zijn.
M'n geluk.
M'n pijn.
Ik besta, niemand krijgt mij nu nog klein.
Mensen vragen me wel eens wat ik wil worden.
Dan voel ik me op een zeker vlak verloren.

Today

People often ask me what I want to become.
Then I feel lost on a certain level, because why
Should I be different than I am now?
Every house has its cross, that is given.
But that doesn't mean I have to live differently, no one here
Can be better me than myself, come here,
Tell me.
Because today
I let all my worries go.
Because today
I am,
I am myself, I have been on that sideline for a long time.
In the back seat I watched as we avoided,
Fears and my insecurities proven to be insides.
From now on
I will definitely take the wheel
And start
My adventure.
The first step has been taken and that's why I know,
That whatever happens, I will still arrive at my destination,
Embrace the bears on the road and don't be afraid when I say,
It doesn't matter, it's my decision.
Because today
I let all my worries go.
Because today
I am,
I am myself, I have been on that sideline for a long time.
I remember who is important to me.
My happiness.
My pain.
I exist, no one can make me small now.
People often ask me what I want to become.
Then I feel lost on a certain level.