Paroles et traduction Dawid Podsiadło - Intro/Bela - Live

Intro/Bela - Live

Mieszkam na Ochocie, minął wrzesień, maj
W przedpokoju stoi szwedzkie łóżko
Mam już plan, bo przecież nie każde łóżko musi mieć swój cel
Z góry z balkonu woda leje się

Mówię dużo rzeczy, w które wierzyć chcę
Chociaż często sam nie jestem pewien, co to jest
Więc włączę kolejny sezon
I znów zastygnę na pół albo i cały dzień

Jej ciepły głos obudzi mnie
Znów mówi przez sen
Jej ciepły głos i szczery śmiech
Mój ulubiony dźwięk

Gdy jesteśmy tu, ja nie chcę biec
Powoli idę
Gdy jestem tu, mam, czego chcę
Znów mówi przez sen

Prysznic sprawia, że wyrzuty sumienia mam
Usprawiedliwiam się sceną z Casino Royale
Bo przecież oni w ogóle nie myli się
Tylko topili smutki w morzu łez

Rzadko się stąd ruszam, myślę, że to błąd
W moich żyłach zamiast krwi już chyba płynie prąd
Na koniec jesteśmy chwilą, pamiętaj o tym, gdy zechcesz
Szybciej z mostu zejść

Jej ciepły głos obudzi mnie
Znów mówi przez sen
Jej ciepły głos i szczery śmiech
Mój ulubiony dźwięk

Gdy jesteśmy tu, ja nie chcę biec
Powoli idę
Gdy jestem tu, mam, czego chcę
Znów mówi przez sen

I znów biegnie kot, usłyszał głos
Który przecież słyszałem też
Kolejny dzień powtórzy schemat swych dróg
I znów będzie tu

Nie zmienię nic i choćbym chciał
To już nie moja gra
Usłyszał głos i gna
On jej i ona jemu pięknem dnia

Интро/Бела - Live

Живу я на Охоте, прошел сентябрь, май.
В прихожей стоит шведская кровать.
У меня уже есть план, ведь не у каждой кровати должна быть цель.
Сверху с балкона льется вода.

Я говорю много вещей, в которые хочу верить,
Хотя сам часто не уверен, что это такое.
Поэтому включу очередной сезон
И снова замру на полдня, а то и на весь день.

Её тёплый голос разбудит меня.
Она снова говорит во сне.
Её тёплый голос и искренний смех —
Мой любимый звук.

Когда мы здесь, я не хочу бежать.
Я иду медленно.
Когда я здесь, у меня есть то, чего я хочу.
Она снова говорит во сне.

Душ заставляет меня чувствовать угрызения совести.
Я оправдываю себя сценой из «Казино Рояль»,
Ведь они вообще не моются,
А только топят печали в море слёз.

Я редко выхожу отсюда, думаю, это ошибка.
В моих венах вместо крови, кажется, уже течёт ток.
В конце концов, мы всего лишь миг, помни об этом, когда захочешь
Прыгнуть с моста.

Её тёплый голос разбудит меня.
Она снова говорит во сне.
Её тёплый голос и искренний смех —
Мой любимый звук.

Когда мы здесь, я не хочу бежать.
Я иду медленно.
Когда я здесь, у меня есть то, чего я хочу.
Она снова говорит во сне.

И снова бежит кот, услышал голос,
Который ведь и я слышал тоже.
Очередной день повторит схему своих дорог,
И снова будет здесь.

Я ничего не изменю, и даже если бы хотел,
То это уже не моя игра.
Он услышал голос и бежит.
Он — её, а она — ему красотой дня.