Paroles et traduction Dawid Podsiadło / Sokół - Świadomy sen

Świadomy sen

Nocami gotują mnie
Inne decyzje
Nadchodzą kiedy śpię
Skutecznie psują mi dzień

Jeden krok w tył, 10 w przód, taniec z życiem i nie przepraszam za to że znam kroki tu wyśmienicie
Rutyna jest jak porcelana, upuściłem ją
Rozpadła się na strony świata, nie mów, że to błąd
Podniosłem z ziemi los, po który bał się schylić tłum i długo go nosiłem bo Jokera głupio stracić tu
Patrz i rób, w co tam wierzysz, nie zazdrość im
Praca, sen, kariera i seriale takie same dni
Lubię łapanie chwil, przedłużam orgazm
Kochanie znowu na mnie pięknie trzęsiesz się z gorąca
Nie tracę życia kiedy śpię, sen to mała śmierć
Więc mój świadomy jest, a w nim ponownie śnię
Jak ciemna sieć, ukryte drzwi, schowane w cień
Wracamy nad ranem gdzieś, po tym potłuczonym szkle
Uratowany dzień z nijakości, popatrz tylko głupi nie ma wątpliwości, chociaż...

Pełen wadliwych chwil i wątłych dni, a znów odwrócę wzrok
Niepewnym krokiem ruszę bo
Kiedy jak zbity pies, czekam na nagą kość
Najbardziej lubię myśleć o tym kim byłbym gdyby nie to

Ciemnymi nocami gotują mnie te decyzje niepodjęte
Nie znamy ich choć może było piękne
Tych dokonanych wyborów zbieramy żniwa
Mogła spać obok mnie, ja nie wiem jak się nazywa

Lecz jednak jeden dzień lub jedna noc
Doprowadziła mnie do miejsca w którym jestem
Czy byłem pełen sił, czy miałem tego dość
Dzięki tej chwili dzisiaj patrzę na tę przestrzeń

Strzelnica życia, gdzie zapałki są z betonu
Krzywe lufy, a nagrody dawno komuś już rozdano po kryjomu, w domu

Nie zapraszam, nie przeproszę
Nie zapytam nawet, nie zawracam
Nie zatrzymam sie, nim nie dojadę
Na krótką chwile zorientuję się, że mam szczęście
Nigdy nie żałuję, że jestem kim jestem

Pełen wadliwych chwil i wątłych dni, a znów odwrócę wzrok
Niepewnym krokiem ruszę bo
Kiedy jak zbity pies, czekam na nagą kość
Najbardziej lubię myśleć o tym kim byłbym gdyby nie to

Осознанный сон

Ночами меня изводят
Другие решения,
Приходящие, когда я сплю.
Они успешно портят мне день.

Шаг назад, 10 вперёд, танец с жизнью, и не прошу прощения за то, что знаю эти па отлично.
Рутина как фарфор, я её уронил.
Она разлетелась на стороны света, не говори, что это ошибка.
Я поднял с земли судьбу, за которой боялась нагнуться толпа, и долго её носил, ведь Джокера глупо терять.
Смотри и делай, во что ты там веришь, не завидуй им.
Работа, сон, карьера и сериалы — те же дни.
Я люблю ловить моменты, продлеваю оргазм,
Любимая, ты снова прекрасно дрожишь на мне от жара.
Я не теряю жизнь, когда сплю, сон — это маленькая смерть.
Поэтому мой сон осознанный, и в нём я снова вижу сны.
Как тёмная сеть, скрытая дверь, спрятанная в тени.
Мы возвращаемся под утро куда-то, по этому разбитому стеклу.
Спасённый день от серости, смотри, только глупец не сомневается, хотя...

Полон несовершенных мгновений и хрупких дней, и снова отвожу взгляд.
Неуверенным шагом иду, потому что
Когда, как побитая собака, жду голые кости,
Больше всего люблю думать о том, кем бы я был, если бы не это.

Тёмными ночами меня изводят эти непринятые решения.
Мы их не знаем, хотя, может быть, было бы прекрасно.
Мы пожинаем плоды сделанного выбора.
Она могла спать рядом со мной, а я даже не знаю, как её зовут.

Но всё же один день или одна ночь
Привели меня туда, где я сейчас.
Был ли я полон сил или мне это было надоело,
Благодаря этому моменту я сегодня смотрю на это пространство.

Тир жизни, где спички из бетона,
Кривые стволы, а награды давно кому-то тайно раздали, дома.

Не приглашаю, не извинюсь,
Даже не спрошу, не побеспокою.
Не остановлюсь, пока не доеду.
На короткий миг пойму, что мне повезло.
Никогда не жалею, что я тот, кто я есть.

Полон несовершенных мгновений и хрупких дней, и снова отвожу взгляд.
Неуверенным шагом иду, потому что
Когда, как побитая собака, жду голые кости,
Больше всего люблю думать о том, кем бы я был, если бы не это.