Uciekaj Moje Serce - De Mono traduction en anglais

Uciekaj Moje Serce

Gdzieś w hotelowym korytarzu krótka chwila
Splecione ręce gdzieś na plaży, oczu błysk,
Wysłany w biegu krótki list,
Stokrotka śniegu, dobra myśl
To wciąż za mało, moje serce, żeby żyć
Uciekaj skoro świt. Bo potem będzie wstyd
I nie wybaczy nikt Chłodu ust twych
Deszczowe wtorki, Które przyjdą po niedzielach
Kropelka żalu, której winien jesteś ty
Nieprawda że tak miało być
Że warto w byle pustkę iść
To wciąż za mało, moje serce, żeby żyć
Uciekaj skoro świt Bo potem będzie wstyd
I nie wybaczy nikt Chłodu ust, braku słów...
Uciekaj skoro świt Bo potem będzie wstyd
I nie wybaczy nikt Chłodu ust twych
Odloty nagłe i wstydliwe, niezabawne
Nic nie wiedzący, a zdradzony pies czy miś
Żałośnie chuda kwiatów kiść
I nowa złuda, nowa nić
To wciąż za mało moje serce, żeby żyć
Uciekaj skoro świt Bo potem będzie wstyd
I nie wybaczy nikt Chłodu ust, braku słów...
Uciekaj skoro świt Bo potem będzie wstyd
I nie wybaczy nikt Chłodu ust twych

Run Away My Love

Somewhere in a hotel corridor, a brief moment
Hands entwined somewhere on the beach, a flash of eyes,
A hasty note sent off,
A daisy in the snow, a good thought
It's still not enough, my love, to live on
Run away at daybreak. For later there'll be shame
And no one will forgive the coldness of your lips
Rainy Tuesdays, which will come after Sundays
A drop of regret, which I owe to you
It's not true that this was the way it had to be
That it's worth going into any old emptiness
It's still not enough, my love, to live on
Run away at daybreak. For later there'll be shame
And no one will forgive the coldness of your lips, the lack of words...
Run away at daybreak. For later there'll be shame
And no one will forgive the coldness of your lips
Sudden, shameful departures, not funny
A dog or teddy bear betrayed and oblivious
A pitifully thin bouquet of flowers
And a new illusion, a new thread
It's still not enough my love, to live on
Run away at daybreak. For later there'll be shame
And no one will forgive the coldness of your lips, the lack of words...
Run away at daybreak. For later there'll be shame
And no one will forgive the coldness of your lips