Paroles et traduction Dimitra Galani - 5:30 Ora Proini

5:30 Ora Proini

Λες και έμπαινε η βροχή μες τ' όνειρό της
Εκείνη πιο γυμνή, δεν είχε υπάρξει
Φοβόταν πως δεν είχε πια δικό της, ούτε τον ύπνο της
Μακριά να την πετάξει

Σαν πέτρα που θρυμάτισε ένα τζάμι
Την ξύπνησε η φωνή της στο σκοτάδι,
Σηκώθηκε κι ο ιδρώτας της ποτάμι
Πώς σκόνταψε η ζωή σ' άδειο πηγάδι

Πιο ξένο ήταν το σπίτι
Και ο ουρανός της
Και η μέρα που ερχόταν
Και ο εαυτός της

Έτσι όπως γέμιζε μια κούπα με νερό
Μες στην δροσιά του είπε, ας γεννηθώ
Μες στην δροσιά του είπε, ας ξαναγεννηθώ

Και είπε να διώξει το κακό
Με ένα τραγούδι πιο παλιό και από την ίδια
Και όπως ξεκίναγε η φωνή
Και ένιωθε πάλι ζωντανή, δεν ήταν ίδια

5:30 Утра

Словно дождь проникал в ее сон,
Она никогда не была такой обнаженной,
Она боялась, что у нее больше нет ничего своего, даже сна,
Чтобы улететь далеко.

Как камень, разбивающий стекло,
Ее разбудил ее собственный голос в темноте,
Она села, и ее пот хлынул рекой,
Как жизнь споткнулась о пустой колодец.

Таким чужим был дом,
И ее небо,
И наступающий день,
И она сама.

И вот так, наполняя чашку водой,
В ее прохладе она сказала: пусть рожусь,
В ее прохладе она сказала: позволь мне родиться заново.

И решила она прогнать плохое
Старой песней, своей собственной,
И как только ее голос зазвучал,
И она снова почувствовала себя живой, но уже другой.