Paroles et traduction Dionysis Savvopoulos - To Fos Stis 10 p.m.

To Fos Stis 10 p.m.

Το φως στις δέκα το πρωί έρχεται όλο πλάγιο
εκεί που ήταν οι χείμαρροι και ξαναζωγραφίζει
τους κήπους πάνω στο νερό να' χουν σκαλί
δεμένη βάρκα και μια θάλασσα γυαλί.
Και τις τετράκωπες να υψώνουν του ομίλου οι αθλητές
και στο λιθόστρωτο ν' αστράφτουν μουσικές καμαρωτές
και από τα πεύκα κι απ' τα διώροφα ξανά
καλεί σαλπίζοντας τα ουράνια πρωινά.
Κι ακούς παγώνια και ηλιόλουστο το τραμ ξαναγυρνά.
Κι όμως, αυτό το πλάγιο φως μια μέρα θα φωτίσει
την πιο απόκοσμη ερημιά. Εσύ είχες ήδη αργήσει
μέσα στις αίθουσες οι τάξεις είχανε μπει
και του σχολείου η πόρτα ορθώνονταν κλειστή
με τους αϊτούς να ξεπαγιάζουν στο μαρμάρινο κισσό
και με τους ήρωες να κοιτάζουν τον σβησμένο τους πυρσό
αφού ο κόσμος σου, ο γνωστός, σ' αυτή τη γη
που αγνός κι ανύποπτος μετέχει κάθε αυγή
την ώρα εκείνη, απ' το κάδρο είχε ξαφνικά αφαιρεθεί.
Το μεσημέρι μαύρο φως, προπάντων στις καθέτους,
η θάλασσα όλo πετάει στου οδηγού το τζάμι
μα όταν γράψει με μια πλάγια μολυβιά
κιονοστοιχίες με λιγάκι συννεφιά
πίσω απ' τα μαύρα του γυαλιά ο κόσμος μπαίνει όλο φωνές
ανεμιστήρες ξεκινούν και του εσπρέσο οι μηχανές
γυάλινα στέγαστρα, ένας έγχρωμος βυθός
δε σε πειράζει που είσαι τώρα μοναχός
μια αγάπη πίσω απ' τις λέξεις συναντάς σ' αυτό το φως
Το φως τραβιόταν θεϊκό στο ηλιοβασίλεμά του,
πίσω απ' τη μάντρα της αυλής και το καμένο σπίτι
είχαν απλώσει τα σεντόνια στο σχοινί
έπαιζες μόνος, μα αισθανόσουν τη σκηνή,
σαν θεατράκι επουράνιο μες στο κόκκινο το φως
πίσω απ' τα σύννεφα να παίζει με το παιδάκι του ο Θεός
Ευτυχισμένοι μεταξύ τους, μακρινοί,
με βλέπουν άραγε και μένα; είχες σκεφτεί
όπως απόψε που πλαγιάζεις σε μια κάμαρα αδειανή.
Με την πόρτα γυρτή
το φως του μπάνιου να γλιστράει στη σιωπή
να σε νιώθω εδώ
σ' αυτό το πλάγιασμα, σε τούτη την ηχώ.
Ναι, μ' ένα φως τεχνητό,
να βρει τον κόσμο το δικό μου σ' αγαπώ
φως που τραγουδάει
ενώ είναι νύχτα, κι ενώ εσύ δεν είσαι πλάι.

The Light at 10 a.m.

The light at ten in the morning comes all sideways
where the streams used to be and repaints
the gardens above the water to have stairs
a boat tied up and a sea of glass.
And the quadrupeds to raise the athletes of the group
and on the pavement to shine arched music
and from the pines and from the two-story again
invites you honking the celestial mornings.
And you hear peacocks and the sunny tram returns.
And yet, this lateral light will one day illuminate
the most unearthly wilderness. You had already been late
inside the halls the classes had entered
and the school door stood closed
with the eagles freezing in the marble ivy
and with the heroes looking at their extinguished torch
since your world, the known one, on this earth
which pure and unsuspecting participates every dawn
at that moment, it had suddenly been removed from the frame.
The midday dark light, especially in the verticals,
the sea flies all over the driver's window
but when he writes with a lateral pencil
colonnades with a little cloudiness
behind his dark glasses the world enters all voices
fans start and the espresso machines
glass roofs, a colored background
you don't mind being alone now
a love behind the words you meet in this light
The light was drawn divine in its sunset,
behind the yard fence and the burnt house
they had spread the sheets on the rope
you played alone, but you felt the scene,
like a heavenly theater in the red light
behind the clouds playing with his child God
Happy among themselves, distant,
do they see me too? you had thought
as you lie down tonight in an empty room.
With the door ajar
the bathroom light slipping into silence
to feel you here
in this lying down, in this echo.
Yes, with an artificial light,
to find my own world in love with me
light that sings
while it is night, and while you are not by my side.