Paroles et traduction Dionysis Savvopoulos - To Perivoli

To Perivoli

Κάτι αληθεια συμβαίνει εδώ, κάτι μυστικό,
Κάτι πλούσιο και παράξενο, σαν τοπίο του βυθού.
Ανθισμενες κερασιές, και απόγευμα ζεστό,
Και πολύχρωμο χορταρι, ναι, για ν'αποκοιμηθω.
Αμαξάκια κάτασπρα φεύγουν απαλά,
Και μας φέρνουνε σε 'σενανε, στα μέρη τα παλιά.
Στο γαλαζιο θρόνο σου, χρυσο μανδυα φοράς,
Και σε δυο λεωνταρια ημέρα, τα πόδια σου ακουμπάς.
Τόσα χρόνια πάλευα, μόνος, στα τυφλά,
Και ταξιδεψα, και αρωστησα, και πέρασα πολλά.
Τώρα όμως, πλάι σου, και πάλι περπατώ
Μες' τα χρώματα του κυπου σου, και δίπλα στο νερό.
Τ'αμαξάκια κάτασπρα φεύγουν απαλά,
Και μας φέρνουνε σε 'σενανε, στα μέρη τα παλιά.
Κοντά μου, φωσφορίζοντας, σκύβεις και με φυλάς.
Για τη νύχτα με σκεπαζεις, ναι, και με παρηγορας.

The Garden

Something truly happens here, something secret,
Something rich and strange, like the landscape of the ocean floor.
Cherry trees in bloom, and a warm afternoon,
And colorful grass, yes, on which to lie down.
White carriages leave gently,
And take us to you, to the old places.
On your blue throne, wearing a golden cape,
And with two lions at your feet, you spend your day.
For so many years I struggled, alone, in the dark,
And I traveled, and I became ill, and I went through many things.
Now, however, by your side, I walk again
Amidst the colors of your garden, and beside the water.
The white carriages leave gently,
And take us to you, to the old places.
You lean down glowing beside me, and you guard me,
You cover me for the night, yes, and you comfort me.