Paroles et traduction Dəyirman - Bacı

Bacı

Salam, bacım, canım, başım
Darıxıb yaman səndən ötrü qardaşın
Gözyaşımdır bu vərəqlərdəki izlər
Zülmətədən qayıdır mənə ötən illər
Deyirlər silər zaman bütün yaraları
Yeniliyin talaşı doldurar araları
Ötən anları fəqət
Unutmadım mən,oxu bacı məktubumu
Bu mənim dövrəm
Matəm, yadındamı 1992
Nə qədər kədər nə qədər ki
Şuşa getdi, o dəhşətli anda
Ata, ana məzarı daha oyananda
Qarlı yollarda
Qaldı izimiz
Bir önə, bir addım uzaqda
Evimiz, əziz bacı
Sən və mən, kimsəsiz
Bu qanunsuz dünyada ikimiz

Bakıya doğru, Bakıya doğru, Bakıya
(Sən Bakıya idin qısa səni çəksə də geriyə)
Kirayə bir ev gözlə, bacı savaşacağam
Könüllü gedib, bilmədim ki
Qayıdacağam mən, bacı açacağam sənə indi sirrimi
Azyaşlılığım deyildi deməyimin səbəbi
Pis xəbəri mən öyrəndim mən orada
Xərçəngin qısqacları sancılmışdı qanıma
Ağlama, bacı, yalvarıram, ağlama
Söz vermişdim anaya, səni qorumağa
Moskvaya-şimala apardı məni qatar
Zəhmətimin qiyməti səni mənsiz qoruyar
Aylar,illər hicran necə də acı
Çil qarasında bitən çiçək idin sən bacı
Sancı ardınca sancı əqrəblər dönür
Vətənə də alışan ürək qürbətdə sönür

İki saatlıq uçuş, Moskva-Bakı
Dönəndə geri şəhər bağışlayıb sanki
Xarici rəngi çəkir özünə mərkəz
Sən və mən, bacı, burada iki yad nəfəs
Tərs baxışlar gözlərdə, alışar
Bilmədim ki, bu cür bizlərə də qarışar
Yaşadar zaman, çox zor unudacaq
Səni iyanə görən o iki oğraş
Əlimdəki bıçaq on iki açıb yara
Arxadan zərbə, hər tərəf oldu qara
Bayıldakı qala, bacı, ağlama
Ana tez-tez gəlir yuxularıma, mama
Qırma qəlbimi, bacı, uzat əlini
Əlimdəki kəsiklər söyləyər dərdimi
Qoy səni izləməsin ölümün ətri
Uzaqda saxla intihar kürrəni

Daha arxada həyat adlı məsafə
Öndə dünyaları ayıran pərdə
Bu səfərdə nə itən, nə tapılan
Gizlisi aşkar, doğrusu yalan
O yanda qalan təlaş, bu yandakı aram
Artıq yerə yox, yerə toxunur daban
Son an
Gözümdə duran sualları
Qanla yazılan məktubları
Qara buludları külək nə vaxt qovacaq?
Bayraqdan don tikən kişimi adlanacaq?
Düşmənə açar qucaq keçmişi unudan
Qurbanlar hədər olar, o zaman, o an
İlan sifətli insanlardır yollarda
İlan niyyətli əməllər ortada
Əlvida, gəldim yolun sonuna
Mən gedirəm, bacı, ağlama

Sister

Hello, my sister, my love, my everything
Your brother misses you so much
The traces in these pages are my tears
The years passed by return to me from the darkness
They say time heals all wounds
The pursuit of new things fills the gaps
But those past moments
I haven't forgotten them, brother, read my letter
This was my time
Sorrow, do you remember 1992?
How much sorrow, how much pain
When Shusha was lost, in that terrible moment
When the graves of my father and mother were no longer there
On the snowy roads
We left our mark
One step forward, one step away
Our home, dear sister
You and I, alone
The two of us in this lawless world

To Baku, to Baku, to Baku
(You were in Baku, though it was a short time before you returned)
Find a place to rent, sister, I will fight
I went as a volunteer, and I didn't know
If I would return, brother, I will tell you my secret now
Don't say it was my young age that kept me from telling
I learned the bad news there
Cancer's claws had grabbed my blood
Don't cry, brother, please don't cry
I promised mother that I would protect you
The train took me to Moscow, to the north
The price of my labor will protect you without me
Months and years, how bitter is separation
You were a flower blooming in cold soil, brother
Pain after pain, scorpions return
A heart accustomed to the homeland dies abroad

A two-hour flight, Moscow-Baku
As I return, the city seems to have forgiven
Foreign colors draw themselves to the center
You and I, brother, two strange breaths here
Perverse looks in our eyes, they grow accustomed
I didn't know that it could touch us too
Time makes you live, it's very hard to forget
Those two thieves who saw you as a donation
The knife in my hand opened twelve wounds
A blow from behind, everything went black
The fortress on the hill, brother, don't cry
Mother often comes to me in my dreams, mama
Don't break my heart, brother, reach out your hand
The cuts on my hand tell my story
Don't let the scent of death follow you
Keep the suicide sphere far away

There is still a distance called life behind us
Ahead is the curtain that separates worlds
In this journey, there is neither loss nor gain
The secret is revealed, the truth is a lie
That distress left behind, this peace
Now the heel touches not the ground, but the ground touches the heel
The last moment
The questions that linger in my eyes
The letters written in blood
When will the wind chase away the dark clouds?
When will the man who makes a tent out of a flag be named?
He who opens his arms to the enemy, forgetting the past
The sacrifices will be in vain, then, at that moment
Snake-faced people are on the roads
Snake-intentioned deeds are in the middle
Farewell, I have come to the end of the road
I'm leaving, brother, don't cry