Paroles et traduction Eefje de Visser - In Het Gras

In Het Gras

Ik ben al dagen onderweg en nog steeds niet thuis
Ik dwaalde rond van herfst naar winters weer
En wilde weer de warmte van een huis
En ik rechtte mijn schouders telkens als het me te zwaar viel
En ik viel achterover in het gras
Achterover in het gras
En nacht werd dag en dag werd nacht
Dat vond ik echt zo goed bedacht
Ik wachtte af, verwachtte dat, de pijn van nergens thuis te zijn
Een klein beetje werd verzacht
Terwijl ik daar lag in het gras
Alsof ik dacht dat dat genas
Als ik mijn zorgen hier vergat
Een klein huisje in m'n hart vond en er verder niet bij stil stond
Dat ik er eigenlijk niet omheen kon
Of kan
Want ik viel achterover in het gras en
Zag wat het belangrijkste was
M'n leven draait als dag en nacht
Was dat niet wat zo prachtig was?
Licht werd donker en weer licht
Dat vond ik echt zo'n mooi gezicht
En keer op keer op keer weer hoopte ik dat dat dan het gewicht
Een klein beetje kon verlichten
Want ik wilde wat ik miste niet echt missen
Wat ik voelde niet echt voelen maar ik wist dat
Ik me vergiste als ik dacht dat ik daar liggend in het gras
Ineens een beter leven had
En ik heb zo lang gedacht dat de dagen simpel waren
Als ik steentjes raapte waar ik kon
Totdat het me te zwaar werd
En dan leegde ik m'n zak en ik vergat waar ik mee zat
Dat was totdat ik me bedacht
Dat als je al je tranen inslikt, op een dag ...

В траве

Я в пути уже много дней, и всё ещё не дома
Я бродила, от осени к зиме
И хотела тепла родного крова
И я распрямляла плечи каждый раз, когда мне становилось слишком тяжело
И падала навзничь в траву
Навзничь в траву
И ночь сменялась днём, а день ночью
Мне это казалось таким правильным
Я ждала, ожидала, что боль от отсутствия дома
Хоть немного утихнет
Пока я лежала в траве
Как будто думала, что это исцелит
Если я забуду здесь свои заботы
Найду маленький домик в своём сердце и не буду больше об этом думать
Что я на самом деле не могу этого избежать
Или не могу
Ведь я упала навзничь в траву и
Увидела, что было самым важным
Моя жизнь вращается, как день и ночь
Разве это не было так прекрасно?
Свет становился тьмой, и снова светом
Мне это казалось таким красивым зрелищем
И снова, и снова, и снова я надеялась, что это хоть немного
Облегчит тяжесть
Ведь я не хотела по-настоящему скучать по тому, чего мне не хватало
Не хотела по-настоящему чувствовать то, что чувствовала, но я знала, что
Я ошибалась, думая, что, лёжа в траве
Вдруг обрету лучшую жизнь
И я так долго думала, что дни просты
Если я собирала камешки, где могла
Пока мне не становилось слишком тяжело
И тогда я опустошала карманы и забывала, что меня тревожило
Пока не поняла
Что если сглатывать все свои слёзы, то однажды...