Paroles et traduction Eleni Vitali - I Laterna

I Laterna

Στην ανηφόρα στο στενό
δεκάξι δεκαεφτά χρονώ
κορίτσι μαραζώνει
γεράνι στο μπαλκόνι
και παίρνω τον ανήφορο
υφρδι και στημόνι
σπαθί το χελιδόνι
και παίρνω τον ανήφορο
Γεμίζ' η γειτονιά φωνές
το 'χεις κρυφό και δεν το λες
κρυφό παράπονό μου
στο γύρισμα του δρόμου
η αγάπη μου μαράθηκε
της τάξανε στεφάνι
χρόνια και δεν εφάνη
η αγάπη μου μαράθηκε
Κι εγώ της φύτεψα σταυρό
στον ύπνο ψάχνω να την βρω
στον ύπνο μου γειτόνοι
καρδιά και βαλαντώνει
πικρό αγκάθι φύτρωσε
βαθαίνει και ριζώνει
σφυρί χτυπά στ' αμόνι
πικρό αγκάθι φύτρωσε
Κι γειτονιά σου φυλακή
δεν είναι ξένοι ούτε δικοί
να βγουν για παρηγόρια
κι εμμείς, σαν ξεροβόρια
να βγούμε ν' ανταμώσουμε
να πλέξουμε το Μάη
ποτάμι και κυλάει
φιλί να ξαναδώσουμε

The Lantern

On the uphill, on the narrow street
Sixteen or seventeen years old
A girl withers away
A geranium on the balcony
And I climb the uphill
Eyebrow and warp
Sword the swallow
And I climb the uphill
The neighborhood is filled with voices
You have it hidden and you don't tell
My hidden complaint
At the turn of the road
My love faded away
They offered her a wreath
Years passed and he was not found
My love faded away
And I planted a cross for her
In my sleep I search for her
In my sleep, neighbors
My heart and I cry
A bitter thorn has sprouted
Deepens and takes root
Hammer strikes on the anvil
A bitter thorn has sprouted
And your neighborhood is a prison
They are neither strangers nor family
To come out for comfort
And we, like dry wood
To come out to meet
To weave May Day
A river and it flows
To kiss again