Fazıl Say, Genco Erkal, Nazım Hikmet Korosu & Fazıl Say Festival Orkestrası - Nerden Gelip Nereye Gidiyoruz (Live) - traduction des paroles en russe

Paroles et traduction Fazıl Say, Genco Erkal, Nazım Hikmet Korosu & Fazıl Say Festival Orkestrası - Nerden Gelip Nereye Gidiyoruz (Live)




Nerden gelip nereye gidiyoruz?
Откуда приходят и куда мы идем?
Doğrultup belimizi kalktığımızdan beri iki ayak üstüne,
С тех пор, как мы выпрямили спину и подняли ее на две ноги,
Kolumuzu uzunlaştırdığımızdan beri bir lobut boyu
С тех пор, как мы вытянули руки, он был на одну долю.
Ve taşı yonttuğumuzdan beri
И с тех пор, как мы вырезали камень
Yıkan da, yaratan da biziz,
Мы - те, кто разрушает и творит,
Yıkan da yaratan da biziz bu güzelim, bu yaşanası dünyada.
Мы разрушаем и создаем эту красавицу, эту жизнь в мире.
Arkamızda kalan yollarda ayak izlerimiz kanlı,
На оставшихся позади нас дорогах наши следы окровавлены,
Arkamızda kalan yollarda ulu uyumları aklımızın, ellerimizin;
Великое гармония наших умов и наших рук на дорогах позади нас;
Yüreğimizin,
Нашего сердца,
Toprakta, taşta, tunçta, tuvalde, çelikte ve pılastikte.
В земле, в камне, в бронзе, на холсте, в стали и в пиле.
Kanlı ayak izlerimiz mi önümüzdeki yollarda duran?
Наши кровавые следы стоят на дорогах впереди?
Bir cehennem çıkmazında sona erecek önümüzdeki yollar?
Дороги впереди, которые окажутся в адском тупике?
Çocukların avuçlarında günlerimiz sıra bekler,
Наши дни ждут очереди на ладонях детей,
Günlerimiz tohumlardır avuçlarında çocukların,
Наши дни - семена, дети на ладонях.,
Çocukların avuçlarında yeşerecekler.
Они будут расцветать на ладонях детей.
Çocuklar ölebilir yarın,
Дети могут умереть завтра,
Hem de ne sıtmadan, ne kuşpalazından,
Ни от малярии, ни от птицы,
Düşerek de değil kuyulara filân;
Не падая, а в колодцы или что-то в этом роде;
Çocuklar ölebilir yarın,
Дети могут умереть завтра,
Çocuklar sakallı askerler gibi ölebilir yarın,
Дети могут умереть завтра, как бородатые солдаты.,
Çocuklar ölebilir yarın atom bulutlarının ışığında
Дети могут умереть завтра в свете атомных облаков
Arkalarında bir avuç kül bile değil,
За ними даже не горсть пепла,
Arkalarında gölgelerinden başka bir şey bırakmadan.
Не оставляя за собой ничего, кроме своей тени.
Negatif resimcikler boşluğun karanlığında.
Отрицательные картины во тьме пустоты.
Kırematoryum, kırematoryum, kırematoryum.
Kirematoryum, kirematoryum, kirematoryum.
Bir deniz görüyorum
Я вижу море
Ölü balıklarla örtülü bir deniz.
Море, покрытое мертвой рыбой.
Negatif resimcikler boşluğun karanlığında,
Отрицательные картины во тьме пустоты,
Yaşanmamış günlerimiz
Наши дни, которых не было
Çocukların avuçlarıyla birlikte yok olan.
Тот, кто исчез вместе с ладонями детей.
Bir şehir vardı.
Город был.
Yeller eser yerinde.
Йеллер на месте.
Beş şehir vardı.
В городе было пять.
Yeller eser yerinde.
Йеллер на месте.
Yüz şehir vardı.
Было сто городов.
Yeller eser yerinde.
Йеллер на месте.
Yok olan şehirlere şiirler yazılmayacak,
Стихи не будут написаны в исчезнувших городах,
Şair kalmayacak ki.
Поэта не останется.
Pencerende bir sokak bulvarlı.
У тебя в окне улица с бульваром.
Odan sıcak.
В твоей комнате жарко.
Ak yastıkta üzüm karası saçlar.
Виноградные черные волосы на белой подушке.
Adamlar paltolu, ağaçlar karlı.
Люди в пальто, деревья заснеженные.
Penceren kalmayacak,
У тебя не останется окон,
Ne bulvarlı sokak,
Какая бульварная улица,
Ne ak yastıkta üzüm karası saçlar,
Какие черные волосы из винограда на белой подушке,
Ne paltolu adamlar, ne karlı ağaçlar.
Ни людей в пальто, ни снежных деревьев.
Ölülere ağlanmayacak,
Он не будет плакать мертвым,
Ölülere ağlayacak gözler kalmayacak ki.
У мертвых не будет глаз, чтобы плакать.
Eller kalmayacak.
На руках не останется.
Negatif resimcikler boşluğun karanlığında dalların altındaki
Отрицательные изображения под ветвями в темноте пустоты
Yok olmuş olan dalların altındaki
Под ветвями, которые исчезли
Yok olmuş olan dalların üstünden
Над ветвями, которые исчезли
O bulutlardır geçen.
Это облака, проходящие мимо.
Güneye götürmeyin beni,
Не водите меня на юг,
Ölmek istemiyorum...
Я не хочу умирать...
Ölmek istemiyorum,
Я не хочу умирать,
Kuzeye götürmeyin beni...
Не водите меня на север...
Doğuya götürmeyin beni,
Не ведите меня на восток,
Ölmek istemiyorum...
Я не хочу умирать...
Ölmek istemiyorum,
Я не хочу умирать,
Batıya götürmeyin beni...
Не водите меня на запад...
Beni burda bırakmayın,
Не оставляйте меня здесь,
Götürün bir yerlere.
Отведите его куда-нибудь.
Ölmek istemiyorum,
Я не хочу умирать,
Ölmek istemiyorum.
Я не хочу умирать.
Tahta, beton, teneke, toprak, saman damlarımızla iki milyardan
Более двух миллиардов с нашими деревянными, бетонными, жестяными, глиняными, соломенными каплями
Artığız,
Мы остались,
Kadın, erkek, çoluk çocuk.
Женщины, мужчины, дети.
Ekmek hepimize yetmiyor,
Хлеба не хватит всем нам,
Kitap da öyle,
Как и книга,
Ama keder
Но горе
Dilediğin kadar,
Сколько захочешь,
Yorgunluk da göz alabildiğine.
Усталость - это то, на что можно смотреть.
Hürriyet hepimize yetmiyor.
Свободы не хватит всем нам.
Hürriyet hepimize yetebilir
Свободы может хватить всем нам
Ve sevda kederi,
И горе в любви,
Hastalık kederi,
Горе от болезни,
Ayrılık kederi,
Горе расставания,
Kocalmak kederinden gayrısı aşmayabilir eşiğimizi.
Быть мужем может не превзойти твое горе, наш порог.
Ekmek hepimize yetebilir.
Хлеба может хватить всем нам.
Ormanlarınki kadar uzun olabilir ömrümüz.
Наша жизнь может быть такой же долгой, как в лесах.
Yeter ki bırakmayalım,
Пока не оставим,
Yaşanmamış günlerimiz yok olmasın çocukların avuçlarıyla birlikte,
Пусть наши дни не исчезнут с ладонями детей,
Boşluğun karanlığına çıkmasın negatif resimcikler,
Пусть во тьму пустоты не выйдут негативные картины,
Yeter ki ekmek ve hürriyet uğruna dövüşebilmek için yaşayabilelim.
Пока мы можем жить, чтобы бороться за хлеб и свободу.
Tanrı ellerimizdir,
Бог - наши руки,
Tanrı yüreğimiz, aklımız,
Бог - наше сердце, наши умы,
Her yerde var olan Tanrı,
Вездесущий Бог,
Toprakta, taşta, tunçta, tuvalde, çelikte ve pılastikte
В почве, камне, бронзе, холсте, стали и пилясте
Ve bestecisi sayılarda ve satırlarda ulu uyumların.
И композитор, твоя великая гармония в цифрах и строках.
Insanlar sizi çağırıyorum:
Люди, я зову вас:
Kitaplar, ağaçlar ve balıklar için,
Книги для деревьев и рыб,
Buğday tanesi, pirinç tanesi ve güneşli sokaklar için,
Для зерна пшеницы, зерна риса и солнечных улиц,
Üzüm karası, saman sarısı saçlar ve çocuklar için.
Для виноградной земли, соломенно-желтых волос и детей.
Çocukların avuçlarında günlerimiz sıra bekler,
Наши дни ждут очереди на ладонях детей,
Günlerimiz tohumlardır avuçlarında çocukların,
Наши дни - семена, дети на ладонях.,
Çocukların avuçlarında yeşerecekler.
Они будут расцветать на ладонях детей.





Writer(s): Fazil Say, Nâzım Hikmet


Attention! N'hésitez pas à laisser des commentaires.