Paroles et traduction Felicjan Andrzejczak - Jolka, jolka pamiętasz

Jolka, Jolka, pamiętasz lato ze snu
Gdy pisałaś: "Tak mi źle
Urwij się choćby zaraz
Coś ze mną zrób
Nie zostawiaj tu samej, o nie"

Żebrząc wciąż o benzynę
Gnałem przez noc
Silnik rzęził ostatkiem sił
Aby być znowu w Tobie
Śmiać się i kląć
Wszystko było tak proste w te dni

Dziecko spało za ścianą
Czujne jak ptak
Niechaj Bóg wyprostuje mu sny!
Powiedziałaś, że nigdy, że nigdy aż tak
Słodkie były, jak krew Twoje łzy

Emigrowałem z objęć Twych nad ranem
Dzień mnie wyganiał, nocą znów wracałem
Dane nam było, słońca zaćmienie
Następne będzie, może za sto lat

Plażą szły zakonnice, a słońce w dół
Wciąż spadało nie mogąc spaść
Mąż tam w świecie za funtem, odkładał funt
Na Toyotę przepiękną, aż strach

Mąż Twój wielbił porządek i pełne szkło
Narzeczoną miał kiedyś, jak sen
Z autobusem Arabów zdradziła go
Nigdy nie był już sobą, o nie

Emigrowałem z ramion Twych nad ranem
Dzień mnie wyganiał, nocą znów wracałem
Dane nam było, słońca zaćmienie
Następne będzie, może za sto lat

W wielkiej żyliśmy wannie i rzadko tak
Wypełzaliśmy na suchy ląd
Czarodziejka gorzałka tańczyła w nas
Meta była o dwa kroki stąd

Nie wiem ciągle dlaczego zaczęło się tak
Czemu zgasło też nie wie nikt
Są wciąż różne koło mnie, nie budzę się sam
Ale nic nie jest proste w te dni

Джолка, Джолка, ты помнишь лето из сна
Когда ты писала: "мне так плохо
Оторви хоть сейчас
Сделай что-нибудь со мной.
Не оставляй здесь одну, О нет"

Все еще попрошайничая о бензине
Я гнал всю ночь
Мотор взвился из последних сил.
Чтобы быть в Вас снова
Смеяться и ругаться
Все было так просто в эти дни

Ребенок спал за стеной
Бдительный, как птица
Пусть Господь исправит его сны!
Ты сказала, что никогда, что никогда так
Сладкие были, как кровь твои слезы

Я эмигрировал из объятий твоих утром
День прогонял меня, ночью я снова возвращался
Нам дано было, солнечное затмение
Следующий будет, может быть, через сто лет

На пляже шли монахини, а солнце спускалось вниз
Оно все еще падало, не в силах упасть.
Муж там, в мире за фунтом, откладывал фунт
На Тойоту, пока страх

Муж твой поклонялся порядку и полному стеклу
Невеста у него была когда-то, как сон
С автобусом арабов она предала его
Он никогда больше не был собой, О нет

Я эмигрировал из рук Твоих утром
День прогонял меня, ночью я снова возвращался
Нам дано было, солнечное затмение
Следующий будет, может быть, через сто лет

В большой мы жили баней и редко так
Мы выползли на сушу.
Колдунья выпивка танцевала в нас
Мета была в двух шагах отсюда

Я до сих пор не знаю, почему все началось так
Почему оно погасло, тоже не знает никто.
Они все еще разные вокруг меня, я не просыпаюсь один
Но в эти дни нет ничего простого