Filaki - Fer de Lance traduction en allemand

Filaki

Κρανίου τόπος, ο δρόμος κι ο λόγος, ο φόβος της 'μέρας
Κι ο πόνος της αγάπης δολοφόνος όντως
Δύσκολος τρόπος, δύσκολος καιρός και καιροσκόπος
Ο διπλανός κερδοσκόπος κι εγώ μόνος
Η δύναμή μας πηγάζει
Απ' τη φωνή που κραυγάζει
Κι ο ήλιος όταν μας κοιτάζει δίνει το σήμα, θ' αργήσεις, ξεκίνα!
Η πόλη μας η Αθήνα, το σπίτι μας έχει Ήλιο
Που κι η νύχτα κι αν μας βρει δεν ψαρώσαμε απ'τη βιτρίνα. Χα-
-μένος, ανακατεμένος μέσα στους πολλούς
Δεν ξεχωρίζω για να βαδίζω ευτυχισμένος
Αλυσοδεμένος βαθιά μες σ' εκείνο το μέρος
Που στο τέλος το βέλος σε καρφώνει και τέλος. Τέλος
Κενό που δε γεμίζει, ο άνθρωπος
Δεν παίρνει ό,τι του αξίζει, θα το δεις
Μυθομανείς κι ομορφολογάδες αδειάζουν αράδες μέχρι να πειστείς
Μέχρι να σβήσεις, να πέσεις, να μαγευτείς. Γράφουν'
Κείμενα βαριά, κάνουν μεγαλεπήβολα σχόλια
Όλοι ά-φεντες με προνόμια
Ξεπερνάνε τα όρια και στα παραθυρόφυλλα, στα πρόθυρα
Κι ο κόσμος πεθαίνει στα πεζοδρόμια
Δεν μιλάς ο πιο μεγάλος φόβος μου
Είναι να μας ξεχνάς
Να θυμάσαι που ξεκίνησες,
Να γνωρίζεις πού πας
Η λύπη είναι μισή όταν αγαπάς
Κι ανίκητοι άνθρωποι που επιμένουνε
Βαδίζουνε, ελπίζουνε κι επιλέγουνε

Η φυλακή είναι φυλακή, η μοίρα θα 'ναι πάντα εκεί
Κι εσύ φύλα τη
Κρίνονται ανίκανοι να τρέξουνε τη μηχανή
Περιμένω, δε θα φανεί μες το σκοτάδι αστραπή
Τα παίζω λίγα-λίγα κι αν όλα αυτά που είδα
Αλλάξανε σιγά-σιγά, δειλά-δειλά και μπήκα
Επιτυχία θα 'ναι να 'μαστε μαζί
Και δυνατοί σε κάθε βήμα, σε κάθε χαρά και σε κάθε κύμα

Φυγή για τους δειλούς στο δέλεαρ
Είναι θηλιές που στένευαν
Στέρευαν τα πνεύματα από ιδανικά
Όσο τα πλούτη σας έρεαν
Ανέπνεαν το θάνατο παιδιά
Εκεί που όχι μόνο μπετό μα ολόκληρες ζωές κατέρρεαν
Έτσι έμαθα, κυριευμένοι από χαρτιά και κέρματα
Αναπαράγουμε, αναζητάμε και πιστεύουμε ψέμματα
Γεμάτες τσέπες, άδεια πνεύματα
Γράφω για κείνα τα πέτρινα απογεύματά. Αααα-
-πάνω στο χώμα που μ'αίμα ποτίζανε πέφτανε κάλυκες
Εχθρός ο ρατσισμός, κρύβει το φως, εσύ το κάλυπτες
Κι αλήθεια μας πονάει γιατί ξυπνάει ανασφάλειες
Πες μου ποτ'ήρθες, πότε έφυγες, πότε χάθηκες
Κρησφύγετα, ναρκωτικά, μπάτσοι και χρήματα
Γεμάτα μυαλά με προβλήματα, νεκρές ψυχές στα κύματα ή στα κάτεργα
Ζούμε σε κελιά χωρίς κάγκελα
Γεννιόμαστε, μαθαίνουμε ή πεθαίνουμε αναπάντεχα
Γιατί ο καθένας μας κουβαλάει το φορτίο του
Μέχρι να βρει λιμάνι να το μοιραστεί
Ξέρω ο καθένας από μας κάνει τον κύκλο του
Για να χτίσει όσα στο ταξίδι θα πάρει μαζί
Γιατί ο καθένας μας κουβαλάει το φορτίο του
Μέχρι να βρει λιμάνι για να εκφραστεί
Απ'την αυγή ως το γέρμα, από την καρδιά ως το δέρμα
Ως το τέρμα, πλάθουμε τον πολεμιστή

Η φυλακή είναι φυλακή, η μοίρα θα'ναι πάντα εκεί
Κι εσύ φύλα τη
Κρίνονται ανίκανοι να τρέξουνε τη μηχανή
Περιμένω δεν θα φανεί μες το σκοτάδι αστραπή
Τα παίζω λίγα-λίγα κι αν όλα αυτά που είδα
Αλλάξανε σιγά-σιγά, δειλά-δειλά και μπήκα
Επιτυχία θα'ναι να'μαστε μαζί
Και δυνατοί σε κάθε βήμα, σε κάθε χαρά και σε κάθε κύμα

Gefängnis

Ein Ort des Schädels, die Straße und das Wort, die Angst des Tages
Und der Schmerz der Liebe, ein wahrer Mörder
Schwieriger Weg, schwierige Zeit und ein Opportunist
Der Nachbar als Spekulant und ich allein
Unsere Stärke entspringt
Der Stimme, die schreit
Und die Sonne, wenn sie uns ansieht, gibt das Zeichen, du wirst dich verspäten, fang an!
Unsere Stadt Athen, unser Zuhause hat Sonne
Und selbst wenn uns die Nacht findet, haben wir uns nicht vom Schaufenster beeindrucken lassen. Ha-
-Verloren, vermischt unter den Vielen
Ich hebe mich nicht ab, um glücklich zu gehen
Angegekettet, tief an jenem Ort
Wo dich am Ende der Pfeil trifft und Ende. Ende
Leere, die sich nicht füllt, der Mensch
Bekommt nicht, was er verdient, du wirst sehen
Mythomanen und Schönredner leeren Zeilen, bis du überzeugt bist
Bis du erlöschst, fällst, verzaubert wirst. Sie schreiben
Schwere Texte, machen hochtrabende Kommentare
Alle sind sie Herren mit Privilegien
Sie überschreiten die Grenzen und in den Fensterläden, an der Schwelle
Und die Welt stirbt auf den Bürgersteigen
Du sprichst nicht, meine größte Angst
Ist, dass du uns vergisst
Erinnere dich, wo du angefangen hast,
Wisse, wohin du gehst
Der Kummer ist nur halb so schlimm, wenn du liebst
Und unbesiegbare Menschen, die beharren
Sie gehen, hoffen und wählen

Das Gefängnis ist ein Gefängnis, das Schicksal wird immer da sein
Und du, bewache es
Sie werden für unfähig befunden, die Maschine zu bedienen
Ich warte, es wird kein Blitz in der Dunkelheit erscheinen
Ich spiele mit kleinen Einsätzen, und wenn all das, was ich sah
Sich langsam, zaghaft änderte, und ich einstieg
Erfolg wird es sein, zusammen zu sein
Und stark bei jedem Schritt, bei jeder Freude und bei jeder Welle

Flucht für die Feiglinge vor der Verlockung
Es sind Schlingen, die sich zuzogen
Sie laugten die Geister von Idealen aus
Während euer Reichtum floss
Atmeten Kinder den Tod
Dort, wo nicht nur Beton, sondern ganze Leben einstürzten
So habe ich gelernt, beherrscht von Papieren und Münzen
Reproduzieren wir, suchen und glauben Lügen
Volle Taschen, leere Geister
Ich schreibe über jene steinernen Nachmittage. Aaaa-
-Auf dem Boden, der mit Blut getränkt war, fielen Patronenhülsen
Rassismus ist der Feind, er verbirgt das Licht, du hast es verdeckt
Und die Wahrheit schmerzt uns, weil sie Unsicherheiten weckt
Sag mir, wann bist du gekommen, wann bist du gegangen, wann bist du verschwunden?
Schlupfwinkel, Drogen, Bullen und Geld
Volle Köpfe mit Problemen, tote Seelen in den Wellen oder in den Galeeren
Wir leben in Zellen ohne Gitter
Wir werden geboren, lernen oder sterben unerwartet
Denn jeder von uns trägt seine Last
Bis er einen Hafen findet, um sie zu teilen
Ich weiß, jeder von uns macht seinen Kreis
Um das aufzubauen, was er auf der Reise mitnehmen wird
Denn jeder von uns trägt seine Last
Bis er einen Hafen findet, um sich auszudrücken
Von der Morgendämmerung bis zum Sonnenuntergang, vom Herzen bis zur Haut
Bis zum Ende formen wir den Krieger

Das Gefängnis ist ein Gefängnis, das Schicksal wird immer da sein
Und du, bewache es
Sie werden für unfähig befunden, die Maschine zu bedienen
Ich warte, es wird kein Blitz in der Dunkelheit erscheinen
Ich spiele mit kleinen Einsätzen, und wenn all das, was ich sah
Sich langsam, zaghaft änderte, und ich einstieg
Erfolg wird es sein, zusammen zu sein
Und stark bei jedem Schritt, bei jeder Freude und bei jeder Welle