Paroles et traduction Ferhat Tunç - Söz Bitti - Şiir

Söz Bitti - Şiir

Pes peşe çığlıklar sarıyor sesleri
Bu kıyamet sanki ellerde kopuyor ve kanıyor
Zamana düşen takvimler şiirlere şarkılara
Değmiyor zamanın bilgeliği bu itirazıdır

Susmaların dillerin isyanıdır bu
Hadi yeltenin diyor vijdanlarımız
İçimizde gölgelenmiş umutlara kalkın diyor kalkın
Ve kendinize dönün yüzlerinizi söz bitti

Oysa hangi yağmur ağlamadıki mevsimlerimize
Derinliğinize hangi matem düşmediki
Peki şimdi biz hangi coğrafyadan isteyeceğiz
İttiklerimizi ah kalbim ah fırtınalar yorgunu kalbim
Ya durdur sesini yada yeniden çoğalt
Kendini söz bitti söz bitti

Hâlâ varsa kaybedilmedik bir dünya çocuklar için
Ve kayıp fotoğraflarını sormasın diye körpe
Meraklıları cevabı verilmemiş sorular
Düşürün meraklara her savaş karadır

Çünkü sonsuz katar ve kirlidir izleri
Kan her yerde kandır ve her ülkede
Kırmızıdır ölümün rengi bu yüzden barışı
Söyleyin çoçuklara yaşamaya düşen aşklar

İçin büyütün onları ve anaların feryadındaki
Acılara dayanmayı öğretin söz bitti hiç
Bir karanlığın sırrı şafağa kalmaz çünkü
Çünkü hiç bir sözlük karşılığında aklamaz

Vahşeti öyleyse her kentin girişine mezarlıklar kenti
Yazılmasın diye yalan kıyımdan
Çok gözlerimizi örtmesin diye saklığınızı
Işığa tutun tutun ve aynalara vurun ak

İzlerinizi utançların utanacağı
Vakittir şimdi öyleyse ta derinden
Sökün yüreklerinizi soluklarınızı
Tutun ve tükürün cellatlara
Tükürün korkularınızı tükürün tükürün tükürün

The Word Is Over - Poem

Screams are chasing each other, drowning out all other sounds
This apocalypse feels like it's happening in our hands, bleeding
Calendars falling into time, into poems and songs
Time's wisdom doesn't matter, this is its protest

This is the rebellion of silences and tongues
Come on, dare, our consciences say
Rise up, they say, rise up to the hopes shadowed within us
And turn your faces towards yourselves, the word is over

But what rain hasn't cried over our seasons?
What grief hasn't sunk into your depths?
So where will we seek our lost things now?
The things we pushed away, oh my heart, oh my heart, weary of storms
Either silence your voice, or amplify it again
Yourself, the word is over, the word is over

If there's still a world left, one that hasn't been lost, for children
And so they won't ask about lost photographs, those tender
Curious ones, unanswered questions
Convince those curious ones, every war is dark

Because its trail is endless and filthy
Blood is blood everywhere, in every country
Red is the color of death, that's why you tell them peace
Tell the children about the loves that they're meant to live

Grow them within, teach them to endure the pain
In the cries of mothers, the word is over, never
Will the secret of any darkness remain until dawn, because
No dictionary will ever recall it in return

So that savagery isn't written in every city's entrance, city of graveyards
So that the lie of the massacre won't be written
So that your secrecy won't blind our eyes too much
Hold it up to the light, hold it up to the light, and hit it with mirrors, my love

Your tracks, the shame of shames
It's time now, from the depths
Pull out your hearts, your breaths
Hold them and spit on the executioners
Spit out your fears, spit, spit, spit