Paroles et traduction Filipek - Klaustrofobia

Klaustrofobia

Oksymorony i antytezy zagłuszam braggą
Zdrowy rozsądek, chore ambicje, cały mój świat to jeden paradoks
Nie mam już nerwów, czuję to każdym tym chromosomem
Jak wola walki, gdy widzę ludzi, błaga mnie tutaj o lobotomię
Byłem normalny, dziś się tak nie nazwę
Banda wariatów, ja obok nich,
prawie jak w Locie nad kukułczym gniazdem
Cały ten rap to skok na bungee, spadam przez niego na łeb na szyję
Gdybym się odciął byłoby gorzej i dobrze wiem, że nie przeżyję
Frustracja to dziwne słowo,
jest z Tobą źle, kiedy ta kurwa determinuje Ci osobowość
Może i chciałbym coś zmienić
Miałem zdobywać szczyty, a mam przyziemne problemy
Znowu uciekam we własne ja, zamknięty w sobie, nie wiem co zrobić
Do tego stopnia wyalienowany, że nawet ostatnio wóda nie wchodzi
Nie wierzę własnym oczom, przy obserwacjach świata
Jezus już mnie uprzedził, uważaj na Judasza
Mam klaustrofobię, zamknięty od wewnątrz, szukam ucieczki tu
Chcę się otworzyć, a strach przed ludźmi, psuje mi każdą z prób
Znam cztery ściany, a każda z nich jest moim towarzyszem
Boję się tego, że tak zostanie, gdy w końcu zrobię research
Wracam o 5, śpię do 15, tak całe życie
Różnica godzin sprawia, że myślę, że stylem bycia trafiłem w dychę
Znów robię research kto jest
zaufany, a kto świecił mordą na Instagramie
Gdy były tany i pijackie stany i nie pogadamy
A słowo przepraszam jest dla mnie kurwa, jak harakiri
Jak mam trzymać pion, gdy wszyscy wokół już wychylili
To mi się wkręca jak kumplom wizje po kwasach
Muszę się tu wykrzyczeć jak fryzjer Midasa
Przed snem liczę swe błędy, zamiast owieczek
Alkohol przeszkadza mi w dobrym obliczeniu
Mam dyskalkulię, jest ich za dużo przecież
Liczyłem tylko te, te po przebudzeniu
Zapach sukcesu przyprawiał o malignę
Zrobiłem dezynfekcję swym własnym egoizmem
Jestem jak Rosja, duma mnie ogranicza
Dla Ciebie buc, dla swoich chłop z Milicza
Mam klaustrofobię, zamknięty od wewnątrz, szukam ucieczki tu
Chcę się otworzyć, a strach przed ludźmi, psuje mi każdą z prób
Znam cztery ściany, a każda z nich jest moim towarzyszem
Boję się tego, że tak zostanie, gdy w końcu zrobię research

Claustrophobia

Oxymorons and antitheses, I drown them out with mead
Common sense, sick ambitions, my whole world is a paradox
I've no more nerves, I feel it in every one of my chromosomes
Like the will to fight when I see people, begging me for a lobotomy
I was normal, but I wouldn't call myself that today
A bunch of lunatics, me beside them,
Almost like in One Flew Over the Cuckoo's Nest
All this rap is a bungee jump, I'm falling through life, head over heels
If I cut myself off, it would be worse, and I know I wouldn't survive
Frustration is a strange word,
You're in a bad way when this bitch controls your personality
I might even want to change something
I was supposed to conquer peaks, and now I've got trivial problems
I'm again fleeing to my inner self, closed off, not knowing what to do
So alienated, even the booze can't get in lately
I don't trust my own eyes as I observe the world
Jesus warned me, "Beware of Judas."
I have claustrophobia, trapped inside, looking for an escape
I want to open up, but the fear of people ruins any attempt
I know these four walls like the back of my hand, and they're my only companions
Scared it'll stay this way, when I finally do my research
I come back at 5, sleep till 3, and that's my whole life
The difference in hours makes me think I've hit the nail on the head with my lifestyle
Again, I'm researching who is
Trustworthy, and who flashed their face on Instagram
When there were parties and drunken nights, we didn't talk
And the word "sorry" is like hara-kiri to me, damn
How am I supposed to stand upright when everyone around me is already leaning
It's getting to me like visions after acid trips
I need to scream this out like Midas's barber
Before I go to sleep, I count my mistakes instead of sheep
The booze is getting in the way of me counting them properly
I have dyscalculia, there are just too many
I only counted the ones that I could remember after waking up
The smell of success gave me a malignant tumor
I disinfected it with my own ego
I'm like Russia, my pride holds me back
A jerk to you, but a guy from Milicz to my crew
I have claustrophobia, trapped inside, looking for an escape
I want to open up, but the fear of people ruins any attempt
I know these four walls like the back of my hand, and they're my only companions
Scared it'll stay this way when I finally do my research