Paroles et traduction George Dalaras - Εσμεραλδα

Εσμεραλδα

Ολονυχτίς τον πότισες με το κρασί του Μίδα
κι ο φάρος τον ελίκνιζε με τρεις αναλαμπές
Δίπλα ο λοστρόμος με μακριά πειρατική πλεξίδα
κι αλάργα μας το σκοτεινό λιμάνι του Gabes
Απά στο γλυκοχάραμα σε φίλησε ο πνιγμένος
κι όταν ξυπνήσεις με διπλή καμπάνα θα πνιγείς
Στο κάθε χάδι κι ένας κόμπος φεύγει ματωμένος
απ' το σημάδι της παλιάς κινέζικης πληγής
Ο παπαγάλος σου 'στειλε στερνή φορά το γεια σου
κι απάντησε απ' το στόκολο σπασμένα ο θερμαστής
πέτα στο κύμα τον παλιό που εσκούριασε σουγιά σου
κι άντε μονάχη στον πρωραίον ιστό να κρεμαστείς
Γράφει η προπέλα φεύγοντας ξοπίσω "σε προδίνω"
κι ο γρύλος τον ξανασφυράει στριγγά του τιμονιού
Μη φεύγεις. Πες μου, το 'πνιξες μια νύχτα στο Λονδίνο
ή στα βρωμιάρικα νερά κάποιου άλλου λιμανιού;
Ξυπνάν οι ναύτες του βυθού ρισάλτο να βαρέσουν
κι απέ να σου χτενίσουνε για πάντα τα μαλλιά.
Τρόχισε κείνα τα σπαθιά του λόγου που μ' αρέσουν
και ξαναγύρνα με τις φώκιες πέρα στη σπηλιά
Τρεις μέρες σπάγαν τα καρφιά και τρεις που σε καρφώναν
και συ με τις παλάμες σου πεισματικά κλειστές
στερνή φορά κι ανώφελα ξορκίζεις τον τυφώνα
που μας τραβάει για τη στεριά με τους ναυαγιστές

Эсмеральда

Всю ночь ты поила его вином Мидаса,
и маяк манил его тремя вспышками.
Рядом лоцман с длинной пиратской косой,
а вдали — темный порт Габес.
На рассвете тебя поцеловал утопленник,
а когда проснешься — под двойной звон колокола утонешь и ты.
С каждым прикосновением уходит окровавленный узел,
от метки старой китайской раны.
Твой попугай в последний раз попрощался с тобой,
а из топки в ответ ему — разбитый кочерга.
Брось в волны свой старый, заржавевший нож,
и иди, одна, на носовой мачте повеситься.
Винт, уходя, пишет позади: "Я предаю тебя",
и сверчок снова скрипит у штурвала.
Не уходи. Скажи мне, ты утопил его однажды ночью в Лондоне,
или в грязных водах какого-то другого порта?
Пробуждаются матросы из глубин, чтобы ударить в набат,
и навеки расчесать твои волосы.
Отточи те клинки слов, что мне нравятся,
и вернись с тюленями обратно в пещеру.
Три дня ломали гвозди и три дня тебя распинали,
а ты с упрямо сжатыми кулаками
в последний раз и тщетно заклинаешь ураган,
который тащит нас к берегу вместе с потерпевшими кораблекрушение.