Voskaroudaki Amoustako - Live - Giannis Haroulis traduction en allemand

Voskaroudaki Amoustako - Live

Έλα βοσκαρουδάκι αμούστακο στα όρη που γυρίζω
με το σεβντά σου αγάπη μου στέκω και ντουχιουντίζω

Να σε ′βρισκα στην ερημιά μια μέρα που να βρέχει
και να' ναι ο τόπος άβολος σπηλιάρι να μην έχει

Να ′ρχεται μπόρα δυνατή να μη μπορεί αποσκιάσεις
και να φοβάσαι αμοναχή μη φύγω και με χάσεις

Να βρέχει να κουφοβροντά να ρίχνει κουκοσάλι
και ξεπαπούτσωτη να 'ρθεις στην εδική μου αγκάλη

Να ανοίξω το ρασούλι μου να σε σφιχταγκαλιάσω
την αναπνιά σου να γροικώ τη μέση σου να πιάσω

Να ξεσκεπάσω από κορφής τα κατσαρά μαλλιά σου
να σεβαστώ και να γροικώ τσι χτύπους τσι καρδιάς σου

Να λέω Παναγία μου, ποτέ μη ξαστεριάσει
και μπόρα να ξημερωθεί και να ξαναβραδιάσει
ποιός βρίχνει τέτοιο θησαυρό και θέλει να τον χάσει...

Ώπα Ρεθεμιανέ μου κατηφέ ποιος σε βαγιοκλαδίζει
να παίρνει από τα μάτια μου δάκρυα να σε ποτίζει

Ώπα ως σ' αγαπώ δε σ αγαπά η μάνα που σε γέννα
γιατί χει κι άλλο ν αγαπά μα εγώ έχω μόνο εσένα

Ώπα κουράστηκα να σ′ αγαπώ μελαχρινέ μου κρίνε
πάρ′ ολο που η αγάπη σου κουραστική δεν είναι

Εγώ μουνε κυρά μου εγώ μουν που σε πότιζα βιολάκι μυρωδάτο'
κι εδά μου λες ηντά γειρες στον ασκιανό ′πο κάτω

Ώπα έτσα παρέα όμορφη κι όποιος μονομεριάσει
βαρέλια να χει το κρασί όλο θα το ξοδιάσει
βαρέλια να χει τη ρακή όλη θα την ξοδιάσει

Δε θα μεθύσω με ρακή αν δεν την πίνω κούπες
μα μέκανε ολομέθυστο το σ' αγαπώ που μου πες...

Voskaroudaki Amoustako - Live

Komm, dunkelhaariges Hirtenschaf, in den Bergen, wo ich wandere
mit deiner Sehnsucht, meine Liebe, stehe ich und sinnenverwirrt.

Dich in der Einsamkeit zu finden, an einem regnerischen Tag,
wo selbst kein Schutz in Höhlen ist, der Ort unwirtlich lag.

Ein Sturm soll toben, wild und stark, kein Schatten bleibt dir mehr,
und du, allein, in Angst vergehst, dass ich geh und dich nicht seh.

Es regnet, donnert dumpf und schwer, der Hagel prasselt nieder,
und barfuß eilst du hin zu mir, in meine Arme wieder.

Ich öffne meinen Mantel weit, um dich fest zu umarmen,
deinen Atem zu vernehmen, deine Taille zu ergreifen.

Ich streichle dein gelocktes Haar, das von der Stirn dir fällt,
lausche ehrfürchtig jedem Schlag, den dein Herz mir erzählt.

Ich fleh: "Heil’ge Mutter, lass die Nacht niemals enden,
lass den Sturm bis Morgen wüten, dann wieder Nacht sich senken.
Wer solchen Schatz findet und will ihn je verlieren?"

Oh, mein Rethymnianer, wer betrübt dich so sehr,
dass Tränen meiner Augen dich wie Tau benetzen hier?

Oh, ich liebe dich, mehr als die Mutter, die dich gebar,
denn sie hat noch andere zu lieben, ich nur dich fürwahr.

Oh, ich bin müde, dich zu lieben, dunkler meine Lilie,
nimm es hin, denn deine Liebe ist nicht mühsam für mich.

Ich war's, Herrin, ich, der dich tränkte, duftendes Veilchen,
und jetzt sagst du: "Was suchst du hier im Schatten dort unten?"

Oh, in solcher schönen Runde, wer alleine bleibt,
Fässer Wein er hat, wird alles leer er trinken,
Fässer voll mit Raki, alles wird er austrinken.

Ich betrink mich nicht mit Raki, trink ich nicht aus Bechern,
doch dein "Ich liebe dich" macht mich trunken für immer.