Paroles et traduction Giorgos Sabanis - Matia Mou

Matia Mou

Σε ξεχνάω, μα γελάει η μνήμη,
πολεμάω για να βρω ειρήνη μέσα μου, μα εμφανίζεσαι εσύ.
Κι έχω λέξεις που κρατάω θαμμένες κι αν διαλέξεις
τις απελπισμένες, νιώσε με, στάσου μπρος τους προσοχή.
Πόσο φοβάμαι που πια δε θυμάμαι γιατί σε λατρεύω καιρό·
πώς να ξεφύγω, ρουφάω το λίγο και νιώθω πως πίνω ουρανό...
Μάτια μου, στα κομμάτια μου χαραγμένη η μορφή σου,
για δες· κέρνα τους, όσους εαυτούς σου'χουν μείνει εκεί νικητές.
Σε έμαθα μες στα ψέματα,
προσαρμόζεσαι στις αλλαγές· πρόσωπα τόσο απρόσωπα οι μάσκες
που βγάζεις, το δέρμα σου αλλάζεις και χρώμα στα μάτια που κλαις.
Δε σε φτάνουν τα παράπονά μου,
δε σε φτάνουν απ'την ξενιτιά μου, μάτια μου, το βλέμμα σου κενό.
Πόσο φοβάμαι που πια δε θυμάμαι γιατί σε λατρεύω καιρό·
πώς να ξεφύγω, ρουφάω το λίγο και νιώθω πως πίνω ουρανό...
Μάτια μου, στα κομμάτια μου χαραγμένη η μορφή σου,
για δες· κέρνα τους, όσους εαυτούς σου'χουν μείνει εκεί νικητές.
Σε έμαθα μες στα ψέματα,
προσαρμόζεσαι στις αλλαγές· πρόσωπα τόσο απρόσωπα οι μάσκες
που βγάζεις, το δέρμα σου αλλάζεις και χρώμα στα μάτια που κλαις.
Σε ξεχνάω, πια τι άλλο μένει, μα όπου πάω,
ο ίσκιος σου επιμένει· μάτια μου, μάτια μου στάξε μου λίγο φως.
Σε ξεχνάω...

My Eyes

I forget you, but the memory laughs,
I fight to find peace within myself, but you show up.
And I have words that I keep buried and if you choose,
The desperate ones, feel me, stand before them with attention.
How much I fear that I no longer remember why I have adored you for so long;
How to escape, I suck in the little and feel like I'm drinking the sky...
My eyes, your form engraved on my pieces,
Look; treat them, all those selves of yours have remained there as winners.
I learned you in lies,
You adapt to changes; such impersonal faces, the masks
That you remove, your skin you change and color in the eyes that you cry.
My complaints cannot reach you,
They cannot reach you from my estrangement, my eyes, the look in your eyes is empty.
How much I fear that I no longer remember why I have adored you for so long;
How to escape, I suck in the little and feel like I'm drinking the sky...
My eyes, your form engraved on my pieces,
Look; treat them, all those selves of yours have remained there as winners.
I learned you in lies,
You adapt to changes; such impersonal faces, the masks
That you remove, your skin you change and color in the eyes that you cry.
I forget you, what else remains? But wherever I go,
Your shadow persists; my eyes, my eyes drip me some light.
I'm forgetting you...