Paroles et traduction Giorgos Sabanis - Oi Pliges Mou

Oi Pliges Mou

Το είδα τώρα καθαρά
Του εαυτού σου τα νερά
Σε καθρεφτίζουν ιδανικά
Μα πια σε ξέρω
Σε είχα προδώσει μια στιγμή
Εσύ μια ολόκληρη ζωή
Να μείνει όρθια η ψυχή
Να καταφέρω
Πώς να αντέξει η ελπίδα
Με ένα γεια σαν κρύα λεπίδα
Πώς να μείνω δυνατός
Αν φυσάει αέρας
Με ορμή δικής σου σφαίρας
Πώς να μείνω ζωντανός
Οι πληγές μου πονάνε
Και σου μοιάζουν πολύ
Από πέτρα σα να'ναι
Μ'ανοίγουν, με σπάνε
Σε κάθε αφορμή
Οι πληγές μου αντέχουν
Είν' εκεί από παλιά
Και ονόματα έχουν
Καρφιά που εξέχουν
Και στάζουν σκουριά
Οι πληγές μου διαλέγουν
Να σου χαμογελώ
Και περήφανα στέκουν
Την άβυσσο βλέπουν
Σαν κάτι απλό
Απουσίες μετράνε
Σαν τοπία ξερά
Τι καλό σου χρωστάνε
Κι εσένα γεννάνε
Ξανά και ξανά
Η ιστορία έχει γραφτεί
Μα εσύ διαλέγεις πώς και τι
Τι θα κρατήσεις απ'αυτή
Και τι θα αφήσεις
Περνάνε μέρες δανεικές
Κι είν'οι αλήθειες μας θολές
Έχουνε σκόνη απ'του χτες
Τις προσποιήσεις
Πώς να αντέξει η ελπίδα
Με ένα γεια σαν κρύα λεπίδα
Πώς να μείνω δυνατός
Αν φυσάει αέρας
Με ορμή δικής σου σφαίρας
Πώς να μείνω ζωντανός
Οι πληγές μου πονάνε
Και σου μοιάζουν πολύ
Από πέτρα σα να'ναι
Μ'ανοίγουν, με σπάνε
Σε κάθε αφορμή
Οι πληγές μου αντέχουν
Είν' εκεί από παλιά
Και ονόματα έχουν
Καρφιά που εξέχουν
Και στάζουν σκουριά
Οι πληγές μου διαλέγουν
Να σου χαμογελώ
Και περήφανα στέκουν
Την άβυσσο βλέπουν
Σαν κάτι απλό
Απουσίες μετράνε
Σαν τοπία ξερά
Τι καλό σου χρωστάνε
Κι εσένα γεννάνε
Ξανά και ξανά

My Wounds

I see it clearly now,
The waters of your soul,
Reflecting you perfectly,
But now I know you,
I betrayed you for a moment,
You for a lifetime,
To keep my soul standing,
To manage,
How can hope endure,
With a goodbye like a cold blade?
How can I stay strong,
If the wind blows,
With the force of your bullet?
How can I stay alive?
My wounds are aching,
And they resemble you so much,
As if they were made of stone,
They open me, they break me,
At every opportunity.
My wounds endure,
They've been there for a long time,
And they have names,
Nails that protrude,
And drip rust.
My wounds choose,
To smile at you,
And they stand proudly,
They see the abyss,
As something simple.
They count absences,
Like dry landscapes,
What good do they owe you,
And they give birth to you,
Again and again.
The story has been written,
But you choose how and what,
What you will keep from it,
And what you will leave,
Borrowed days pass by,
And our truths are blurred,
They have dust from yesterday,
The pretenses,
How can hope endure,
With a goodbye like a cold blade?
How can I stay strong,
If the wind blows,
With the force of your bullet?
How can I stay alive?
My wounds are aching,
And they resemble you so much,
As if they were made of stone,
They open me, they break me,
At every opportunity.
My wounds endure,
They've been there for a long time,
And they have names,
Nails that protrude,
And drip rust.
My wounds choose,
To smile at you,
And they stand proudly,
They see the abyss,
As something simple.
They count absences,
Like dry landscapes,
What good do they owe you,
And they give birth to you,
Again and again.