Paroles et traduction Giorgos Sabanis - Paraxena Demenoi

Paraxena Demenoi

Τόσα χρόνια στο συναίσθημα πιστεύω
και δε με κουνάει κανείς.
Το κενό, με μια ιδέα το ημερεύω,
πως θα έρθεις για να μείνεις κι ας αργείς.
Κι αν οι μέρες φεύγουν βιαστικές
κι οι νύχτες σβήνουνε κι αυτές
σε μια απάνθρωπη σιγή
η μουσική μου είσαι εσύ·
σε ψάχνω μες στο πουθενά
και με μεθάει η μοναξιά.
Μοιάζει η ζωή μας δυο λεπτά,
ας μην την πάμε χωριστά.
Ή εσύ, ή άλλος κανένας·
δεν υπάρχει επιστροφή.
Όλοι οι δρόμοι είναι ένας
κι είναι να'μαστε μαζί.
Μεσ'της νύχτας μου το ψέμα
να'σαι κάτι ιερό,
σα λουλούδι από αίμα,
σα δικό μου φυλαχτό.
Είμαστε παράξενα δεμένοι,
γνώριμοι και ξένοι,
σ'έναν φόβο πουλημένοι
και οι δυο.
Είμαστε δεμένοι.
Με ένα νεύμα σα φωτάκι αναμμένο,
την παλιά μου αυταπάτη συντηρείς·
με κρατάς, χωρίς σκοινιά, καλά δεμένο
και χωρίς ούτ' ένα ίχνος ενοχής.

Strange Beings

For so many years I believed in emotion
and no one could sway me.
I fill the void with an idea,
that you will come to stay even if you are late.
And if the days pass quickly
and the nights fade away
in an inhuman silence
you are my music;
I search for you in the middle of nowhere
and loneliness intoxicates me.
Our life seems like two minutes,
let's not waste it apart.
Either you, or no one else;
there is no turning back.
All roads lead to one place
and that is to be together.
In the lie of my night
you are something sacred,
like a flower made of blood,
like my own amulet.
We are strangely connected,
familiar and foreign,
sold to a fear,
both of us.
We are connected.
With a nod like a lit light,
you sustain my old illusion;
you keep me well tied, without ropes
and without a trace of guilt.