Paroles et traduction Gita - Fekro Khial

Fekro Khial

سرگردونی مثِ فندکِت
توهم میکنن مثِ من دکِت
تنهایی با فکر و خیالا
نمیدونن چی میکشی هی میگن نکش
دنیا میپرسه چند مرده هَلـ ـاجی
چیزی نداری جز چند قطره اشک
حاجی داری میشی شرمنده تَر
کی میخوای رها شی از بند تَنـ هایی
انگار صدا دلا زود در میاد
گل چسب زخمه زود ور میاد
ما که نخواسیم یه روز خوب بابا
بگو یه روز خوب تر میاد
توی بند احساساتم ولی با این حسا زادم
بگو کی داد عشقو یادم خدا ، فرشته یا آدما
من موندمو نقش دلقک و وطنی که نمیره از نقش قلبم
لوله خودکار و خط های کاغذ
منو مغزی که رد داده راحت
همه دنبال فردای راحت
منم دنبال مردای راهم
اصلا زندگی چیه ؟ بزار بره یه جا
غمو تنهایی میشه سزای عاشقا
اونکه حتی نکرد به گدایی یه نگاه
میگم توی بنزشه گدای یه نگاه
میگم حاجی زندگی بی من خوشه
دارم میخورم ازش تا که سیرم کنه
بیرحمانه میرم چاهه یه حسی دارم انگاری دیرم شده
آره من که سنگ ننگ جنگ و هل دادم تا آخرش
زندگی بعد مرگ و گم میشم تو باورش
میشم میوه ی ریشه غربت که سنگ پرت میکنم به شیشه عمرم

Fekro Khial

Wandering like your lighter
They hallucinate as they دکِت me
Alone with thoughts and dreams
They don't know what you're going through
The world asks how many dead Hallajis are there
You have nothing but a few drops of tears
You're becoming more ashamed
When are you going to be set free from the shackles of being alone
Seems like I quickly become homesick
A flower brings back the pain quickly
We never wanted a good day, Father
Tell me a better day will come
I'm trapped in my feelings, but I was born into these emotions
Tell me, who gave me love, God, an angel, or people
I'm left with the role of a clown and a homeland that won't leave my heart
A pen tube and lines of paper
My brain is completely useless
Everyone is looking for an easy tomorrow
I'm looking for men of my kind
What is life, anyway? Let it be
Sorrow and loneliness are the rewards of lovers
The one who never even glanced at a beggar
I say he's just a beggar in a Mercedes, begging for a glance
I say, without me, life is great
I'm taking from it until it's had enough
I'm ruthlessly going into the pit
Yes, I who fought the shame and humiliation until the end
I lose myself in the belief of life after death
I become the fruit of the roots of estrangement, throwing a stone at the glass of my life