Paroles et traduction Goin' Through - Porta Kleisti

Porta Kleisti

Πάει κι αυτό χάθηκες και συ πίσω σ' αφήνω
όπως τελειώσαν οι αγώνες τελικά στο Πεκίνο
ξαφανίστηκες και συ μια μέρα όπως ο Νίβο
σαν λεφτά και σαν τις μάρκες μέσα από το καζίνο
Πάει κι αυτό χάθηκε πρέπει να το ξεχάσω
το ηθικό σαν πυρετό πρέπει να ανεβάσω
αν συνεχίσω κι άλλο έτσι κάποτε θα το χάσω
στο Βατοπέδι στο Δαφνί φορώντας ράσο
Πάει κι αυτό χάθηκε όλα πάνε στον βρόντο
βρήκα ως συνήθως ή συνήθως χάνω πάντα στον πόντο
τι να κάνεις ζωή είναι και δεν αλλάζει
πάντα θα θέλεις και άλλα πάντα κάποιος και άλλα φαντάζει
Όλα αυτά, όλα αυτά τώρα θα στ' αποδείξω
16 μέτρα θέλω να σε βάλω στο γύψο
ν' ανοίξω διαμπερές τρύπα όχι με σφαίρα
θα θυμάσαι μια για πάντα αυτή τη μέρα
Πάρε χαρτί πάρε στυλό
γράψε αυτό που θα σου πω
Θυμήσου μέρα σαν κι αυτή
βρήκες την πόρτα μου κλειστή
Πάρε χαρτί πάρε στυλό
γράψε αυτό που θα σου πω
Θυμήσου μέρα σαν κι αυτή
βρήκες την πόρτα μου κλειστή
Στο 'να χέρι το μικρόφωνο και στ' άλλο κλειδί
ειν' απ' την πόρτα που σου κλείδωσα όταν σου 'βαλα Χ
δεν είμαι εγώ ο Κόμις Χ
για να φερθώ με αγάπη σε κάτι τύπους σαν εσένα
είμαι λιγάκι αλητάκι
γιατί έχω μάθει
έχω πάθει
μου 'χει μπει το αγκάθι
γι' αυτό και φέρομαι ανάλογα στο κάθε κομμάτι
έχω το μάτι που γυαλίζει
όποτε μου μυρίζει
υποκρισία στην ουσία είναι αυτό που τσατίζει
τον καθένα
αλλά εδώ φίλε μιλάμε για μένα
δεν περιαυτολογώ απλά πιέζω το θέμα
σαν τη μητέρα στη γέννα
κι αυτό κάνω ως κι έμενα
απ' τη στιγμή που έχω να βγάλω κάποια απωθημένα
ένα σου λέω μόνο και μόνο για να τελειώνω
αυτό στο αφιερώνω με ελάχιστο οξυγόνο
τις έντονες στιγμές σε χαρτί τις σημειώνω
σημείωσε τη μέρα που την πόρτα σου κλειδώνω
Πάρε χαρτί πάρε στυλό
γράψε αυτό που θα σου πω
Θυμήσου μέρα σαν κι αυτή
βρήκες την πόρτα μου κλειστή
Πάρε χαρτί πάρε στυλό
γράψε αυτό που θα σου πω
Θυμήσου μέρα σαν κι αυτή
βρήκες την πόρτα μου κλειστή
Άλλη μία και μία και ακόμα άλλη μία
μία μόνο δε φτάνει μία ίσον καμία
παίζει ρόλο ο τόπος, η στιγμή και το πάθος
ότι λένε για το σάιζ λένε και για το βάθος
είμαι σίγουρος νομίζεις πως μιλάω για σεξ
για εσώρουχα δερμάτινα αλοιφές και δαντέξ
παρεξήγησες ίσως και να φταίει η στάση
αφού γυναίκες πολλές παίζουνε μες στην φάση μου
κι άλλοι πολλοί που ελπίζουν σε κάτι
δε γεμίζουν το μάτι
είναι η πιάτσα γεμάτη
έχω βοηθήσει κι αυτούς να σηκώσουν κεφάλι
το έχω μετανιώσει
μα θα το 'κανα πάλι
εδώ είμαι πάλι πάλι πάλι πάλι πάλι πάλι πάλι
εδώ είμαι πάλι πάλι πάλι πάλι πάλι πάλι πάλι πάλι πάλι(...)
Πάρε χαρτί πάρε στυλό
γράψε αυτό που θα σου πω
Θυμήσου μέρα σαν κι αυτή
βρήκες την πόρτα μου κλειστή
Πάρε χαρτί πάρε στυλό
γράψε αυτό που θα σου πω
Θυμήσου μέρα σαν κι αυτή
βρήκες την πόρτα μου κλειστή

Закрытая дверь

Вот и все, ты тоже пропала, оставляю тебя позади,
Как закончилась, в конце концов, Олимпиада в Пекине.
Исчезла и ты однажды, как Ниво,
Как деньги, как фишки из казино.
Вот и все, пропало, должен забыть,
Боевой дух, как жар, должен поднять.
Если продолжу так, когда-нибудь потеряю его,
В Ватопеди, в Дафни, в рясе монаха.
Вот и все, пропало, все катится к черту,
Нашел, как обычно, или, как обычно, проиграл все в пух и прах.
Что поделать, это жизнь, и она не меняется,
Всегда будешь хотеть большего, всегда кто-то другой кажется лучше.
Все это, все это сейчас тебе докажу,
16 метров, хочу закатать тебя в гипс,
Пробить дыру насквозь, но не пулей,
Запомнишь навсегда этот день.
Возьми бумагу, возьми ручку,
Запиши то, что скажу.
Вспомни день, как этот,
Нашла мою дверь закрытой.
Возьми бумагу, возьми ручку,
Запиши то, что скажу.
Вспомни день, как этот,
Нашла мою дверь закрытой.
В одной руке микрофон, в другой — ключ,
От двери, которую я тебе закрыл, когда поставил крест.
Я не мистер Икс,
Чтобы относиться с любовью к таким типам, как ты.
Я немного хулиган,
Потому что научился,
Настрадался,
Заноза во мне сидит,
Поэтому и веду себя соответственно в каждом треке.
У меня глаз горит,
Когда чую,
Лицемерие, по сути, это то, что бесит
Каждого,
Но здесь, подруга, мы говорим обо мне.
Не хвастаюсь, просто давлю на тему,
Как мать при родах,
И это делаю до сих пор,
С тех пор, как мне нужно выплеснуть какие-то обиды.
Одно тебе скажу, только чтобы закончить,
Это тебе посвящаю с минимальным кислородом,
Напряженные моменты на бумаге отмечаю,
Отметь день, когда я закрываю перед тобой дверь.
Возьми бумагу, возьми ручку,
Запиши то, что скажу.
Вспомни день, как этот,
Нашла мою дверь закрытой.
Возьми бумагу, возьми ручку,
Запиши то, что скажу.
Вспомни день, как этот,
Нашла мою дверь закрытой.
Еще одна и одна, и еще одна,
Одной мало, одна равна нулю.
Играет роль место, момент и страсть,
Что говорят о размере, говорят и о глубине.
Уверен, ты думаешь, что я говорю о сексе,
О кожаном белье, мазях и кружевах.
Неправильно поняла, возможно, виновата поза,
Ведь много женщин играют в моей жизни.
И много других, кто на что-то надеется,
Не впечатляют,
Тусовка полна,
Я и им помогал поднять голову.
Я об этом пожалел,
Но сделал бы это снова.
Вот я снова, снова, снова, снова, снова, снова, снова,
Вот я снова, снова, снова, снова, снова, снова, снова, снова, снова(...)
Возьми бумагу, возьми ручку,
Запиши то, что скажу.
Вспомни день, как этот,
Нашла мою дверь закрытой.
Возьми бумагу, возьми ручку,
Запиши то, что скажу.
Вспомни день, как этот,
Нашла мою дверь закрытой.