Khatereh - Googoosh traduction en allemand

Khatereh

من به اعتبار چشمای تو بود
سر رو بال عاشقی میذاشتم
شایدم فراتر از تصورت
تورو عاشقانه دوست داشتم

کجای شهرمون برم
خاطره ای زنده نشه
گذشته های خوب ما
عذاب آینده نشه
ترس دوباره دیدنت
خونه نشینم نکنه
این همه از تو دور شدن
بی سرزمینم نکنه

غمت نباشه همسفر
دلت به تقدیر تو نیست
تموم سرگذشت من همینه
تقصیر تو نیست
من تو زمستون خودم
با غم دل شکستگی
یه جوری طاقت میارم
ای آخرین دل بستگی(دل بستگی)
(غمت نباشه همسفر)
(تقدیر تو نیست)

من به اعتبار چشمای تو بود
سر رو بال عاشقی میذاشتم
شایدم فراتر از تصورت
تو رو عاشقانه دوست داشتم

کجای شهرمون برم
خاطره ای زنده نشه
گذشته های خوب ما
عذاب آینده نشه
ترس دوباره دیدنت
خونه نشینم نکنه
این همه از تو دور شدن
بی سرزمینم نکنه

کجای شهرمون برم
گذشته های خوب ما

Erinnerung

Es war im Vertrauen auf deine Augen,
dass ich meinen Kopf auf die Flügel der Liebe legte.
Vielleicht, mehr als du dir vorstellen kannst,
liebte ich dich leidenschaftlich.

Wohin in unserer Stadt soll ich gehen,
wo keine Erinnerung wieder lebendig wird?
Unsere schönen Vergangenheiten
sollen nicht zur Qual der Zukunft werden.
Die Angst, dich wiederzusehen,
soll mich nicht zum Einsiedler machen.
Diese große Entfernung von dir
soll mich nicht heimatlos machen.

Sorge dich nicht, mein Reisegefährte,
dein Herz hängt nicht an deinem Schicksal.
Meine ganze Lebensgeschichte ist das hier,
es ist nicht deine Schuld.
Ich in meinem eigenen Winter,
mit dem Kummer des gebrochenen Herzens,
werde ich irgendwie durchhalten.
Oh, meine letzte Bindung (Bindung)
(Sorge dich nicht, mein Reisegefährte)
(Es ist nicht dein Schicksal)

Es war im Vertrauen auf deine Augen,
dass ich meinen Kopf auf die Flügel der Liebe legte.
Vielleicht, mehr als du dir vorstellen kannst,
liebte ich dich leidenschaftlich.

Wohin in unserer Stadt soll ich gehen,
wo keine Erinnerung wieder lebendig wird?
Unsere schönen Vergangenheiten
sollen nicht zur Qual der Zukunft werden.
Die Angst, dich wiederzusehen,
soll mich nicht zum Einsiedler machen.
Diese große Entfernung von dir
soll mich nicht heimatlos machen.

Wohin in unserer Stadt soll ich gehen,
unsere schönen Vergangenheiten?