Paroles et traduction Hamed Slash - Velgard

Velgard

جای زندگی من تو کوچه های شهره
همونجایی که با کف پاهای تو قهره
جایی که خالیه جیب از کلت
جاییکه همیشه زبون آغشته به زهره
یه جایی کنار سینه های سوخته
یه جایی شنیدنی پیش دیده های دوخته
جایی که میشم خرقه به تن سخت و قوی بدنای نفروخته
جایی که بشه بهش گفت محله
جای پرت از مسیر چرای گله
بریم تو دل مسئله ها با کله
یه چی تو مایه های همه چی حله
بشه توش راه رفت با چشمای باز
تب لحظه هارو کرد با شعر سایه ساز
سر سفره چشمای سیر جایی که نباشه روی ذهن جای گاز
یه جایی که شما نباشین بلد
جایی که کسی نمیگه با شما نداریم کلک
ببریم از برنده اون چیزایی که بردو دیگه به بازنده ها نبازیم از قصد
یک جای شلوغ ولی دنج
زیر یه آسمونه با غروب غریبه
پرنده به عشق صعود پریده
هرکی هرچی فروخت خریده
درست همون جایی که تو وادادی
من رفتم عقب یه قدم رسیدم به آزادی
خوب میدونم که یادته دقیقا کجا بود
یه چراغ قبل دوراهی آب و آبادی
دزد هست اما غارت نیست
پول نداشتن حقارت نیست
خبری از اطاعت نیست
راه هست هدایت نیست
جرم هست ولی جنایت نیست
حکم هست ولی قضاوت نیست
شوک هست ولی شکایت نیست
شجاعت حماقت نیست
جایی که دست تو ازش کوتاس
روی این بازو جای سر خوباس
مرامش شده خالکوبی رو تن آدامای پررو و لوتی و روراس
سنگ شده فرش زیر پا
با معنی ترین قاب از تصویر ماه
پاره از چرخه و زنجیره ها خم زیر بار سنگین گنجینه ها
دستا نمیشه نسنجیده وا
حتی وقتی ته دیگه کفگیر ما
نمیشیم اسیر خیالای رنگیه خواب
با زخمیا نمیکنیم تسویه حساب
عاشق زندگیه خیابونی
آزاد بدون مرز بدون چارچوب ولی پایبند به قانون بی قانونی
تو گرسنگی لقمه قرض هم میدیم
وقتی تو داری شکمتو با صابون میسابونی
یه جای واقعی که سینمایی نیست
بگیم کو*و به زمینش الکی نمالیدیم
جایی که هست هر چی از سیر تا پیاز
پ بگو باید بخاطر چی هوایی شیم
بی هوا میریم چون خیالی نی
رو بازی میکنیم خبری از زیر آبی نی
تنها جایی که نشده زندگی ماشینی
چون بینمون سیاست و سیاسی نی
زیر آسفالت کور نشده چشای خاک
خونه کرده غصه کنج دلای پاک
در دوتا گوش تیزی که همیشه باز واس شنیدن نوای لالایی با صدای باد
بی اجبار
بی اسرار فقط اینجا میتونی بشی عاشق تکرار
په یک بار، انکار، نکن و دلتو بهش بسپار
هواش کثیفه ولی دل نشین
با یه هدفون خودکار چکنویس
میشه لحظه ها رو سپری کرد و بهش گفت زندگی

Велгард

Место моей жизни – на улицах города,
Там, где в ссоре с твоими ножками тротуар.
Там, где карманы пусты от пистолета,
Там, где язык всегда пропитан желчью.
Где-то рядом с обожженными сердцами,
Где-то, что слышно возле зашитых глаз.
Там, где я становлюсь, облаченный в мантию, сильным и крепким телом, не проданным.
Место, которое можно назвать районом,
Место, далекое от пастбищ стада.
Давай окунемся в проблемы с головой,
Что-то вроде "все решено".
Где можно ходить с открытыми глазами,
Лихорадку мгновений усмирять стихами, творящими тень.
За столом сытых глаз, где нет на уме места укусам.
Место, где вас нет,
Где никто не скажет: "С вами у нас нет дел".
Заберем у победителя то, что он выиграл, и больше не будем проигрывать проигравшим нарочно.
Многолюдное, но уютное место,
Под чужим закатом неба.
Птица взлетела в любви к восхождению,
Каждый купил то, что продал.
Прямо там, где ты сдалась,
Я сделал шаг назад и достиг свободы.
Я хорошо помню, где именно это было,
Один фонарь перед развилкой воды и поселения.
Есть вор, но нет грабежа,
Бедность – не унижение,
Нет и следа повиновения,
Есть путь, но нет руководства.
Есть преступление, но нет злодеяния,
Есть приговор, но нет осуждения,
Есть шок, но нет жалоб,
Смелость – не глупость.
Место, до которого тебе не дотянуться,
На этом плече хорошо лежат головы.
Его кодекс – татуировки на телах наглых, лихих и откровенных людей.
Камень стал ковром под ногами,
Самая выразительная картина луны.
Разорванные цепи и звенья согнулись под тяжестью сокровищ.
Руки не разжимаются необдуманно,
Даже когда мы на дне.
Мы не становимся пленниками красочных грез,
С ранеными мы не сводим счеты.
Влюблены в уличную жизнь,
Свободны, без границ, без рамок, но привержены закону беззакония.
В голоде мы делимся куском хлеба,
Когда ты намыливаешь живот мылом.
Реальное место, не кинематографичное,
Скажем "нах*й" и не будем зря валяться на его земле.
Место, где есть всё, от начала до конца,
Скажи, из-за чего нам витать в облаках?
Мы идем без предупреждения, потому что нам все равно,
Играем открыто, никаких подводных камней.
Единственное место, где жизнь не стала механической,
Потому что между нами нет политики.
Под асфальтом не ослепли глаза земли,
Печаль поселилась в уголке чистых сердец.
Два острых уха, всегда открытых, чтобы слышать колыбельную ветра.
Без принуждения,
Без секретов, только здесь ты можешь влюбиться в повторение.
Эй, один раз, не отрицай, и доверься ему.
Воздух грязный, но приятный,
С наушниками, авторучкой, черновиком.
Можно проводить мгновения и называть это жизнью.