Paroles et traduction Hans Solo - Katastrofa W Nadfiolecie

Katastrofa W Nadfiolecie

Błędy w obliczeniach — wzory na tapecie
Wymyka się nauce katastrofa w nadfiolecie
Błędy w obliczeniach — wzory na tapecie
Wymyka się nauce katastrofa w nadfiolecie
Błędy w obliczeniach — wzory na tapecie
Wymyka się nauce katastrofa w nadfiolecie
Błędy w obliczeniach — wzory na tapecie
Wymyka się nauce

Pędzimy samochodami i za oknami znów
Tylko pas kolorów rozmazanych
Chabry, maki i inne kwiaty mijanych pól
To pozbawione znaczenia rozlane plamy
Jak dostrzec prawdziwy kształt rzeczy?
Kiedy jest chwila, by zajrzeć w głąb siebie?
Wśród skrótów i spotów nie dłuższych niż sms-y
Nie ma spacji na najmniejszą refleksję
Streszczamy swoje życia, kompresujemy je
Betonowe zęby pożerają miejsce
Ryk silników jest jak śpiew
Kiedy znowu skądś do gdzieś
Prześcigamy bolidami czasoprzestrzeń
A wszechświat się kurczy i eksplozją supernowej
Przemieszcza centrum galaktyki pod serca kobiet
Kiedy dwa łączy w jedno — wybucha życie nowe
A wokół słyszysz tylko, że to nie jest człowiek
To warto tak podbijać ten kosmos?
By to, co niezwykłe uznać za banał po prostu?
Za sto lat, myślę, albo i krócej
Zbudują nową i sto razy większą lupę
I nadal będą patrzeć jeszcze dalej i dalej
A pole widzenia będzie zawężać się stale
Świat z perspektywy dziurki od klucza
Ktoś by pomyślał — jakie to głupie
Nieskończoność po plecach nieustannie Was puka
A nikt nie widzi, że obcuje z absolutem?

Błędy w obliczeniach — wzory na tapecie
Wymyka się nauce katastrofa w nadfiolecie
Błędy w obliczeniach — wzory na tapecie
Wymyka się nauce katastrofa w nadfiolecie
Błędy w obliczeniach — wzory na tapecie
Wymyka się nauce katastrofa w nadfiolecie
Błędy w obliczeniach — wzory na tapecie
Wymyka się nauce

Suniemy palcem przez galaktykę feeda
A mrugające gwiazdy, to jedyne co widać
Jak przyćmić całych mas blask
W skupisku gwiazd, których cel jest ten sam
Niespokojne cząstki rzeczywistości kwantów
Żyją przed widownią i dla jej oklasków
Wolne – powierzchownie, W głębi są uzależnione
I dopiero obserwator, który spogląda w ich stronę
Wywołuje ruch i wybierają drogę
Ludzkie fotony w superpozycji
Są wszystkim naraz i kompletnie niczym
Wszędzie i nigdzie, Zawsze i wcale
Są i ich nie ma, Żywe lub martwe
To samo i tak samo i wciąż na nowo
Mogą być wszystkim, a czy sobą też być mogą?
Bo kim jesteśmy, kiedy nikt nas nie widzi?
Widzimy wtedy siebie? Widzimy swoich bliskich?
I może mamy czas by skupić się na świecie
Który jest tak blisko, że ogrzewa nas oddechem
Czy człowiek skupiony na konkretnym drzewie
Na prowincji galaktyki przeżywa życie głębiej?
Pod jedną gwiazdą intymny mikrokosmos
Zieleń, żółć i błękit interferują z wiosną
Czy nie jest to większe i ważniejsze dobro
Niż błyszcząca odległa kusząca powierzchowność?
No bo jeśli to jednak nie jest prawda
To pozostaje tylko zjeść sałatkę z mcdonalda
Kwadratowo się uśmiechnąć docelowo na instagram
Popić życie colą light I zaszczepić się na katar

Błędy w obliczeniach — wzory na tapecie
Wymyka się nauce katastrofa w nadfiolecie
Błędy w obliczeniach — wzory na tapecie
Wymyka się nauce katastrofa w nadfiolecie
Błędy w obliczeniach — wzory na tapecie
Wymyka się nauce katastrofa w nadfiolecie
Błędy w obliczeniach — wzory na tapecie
Wymyka się nauce

Ultraviolet Catastrophe

Errors in calculations - formulas on wallpaper
Science can't grasp the ultraviolet catastrophe
Errors in calculations - formulas on wallpaper
Science can't grasp the ultraviolet catastrophe
Errors in calculations - formulas on wallpaper
Science can't grasp the ultraviolet catastrophe
Errors in calculations - formulas on wallpaper
Science can't grasp it

We rush in our cars and outside the windows again
Just a strip of blurred colors
Cornflowers, poppies, and other flowers of passing fields
These are meaningless spilled stains
How to see the true shape of things?
When is there a moment to look deep inside ourselves?
Among shortcuts and spots no longer than text messages
There's no space for the slightest reflection
We summarize our lives, we compress them
Concrete teeth devour space
The roar of engines is like a song
When again from somewhere to somewhere
We race our cars through spacetime
And the universe shrinks and with a supernova explosion
Moves the center of the galaxy under women's hearts
When two unite into one - a new life explodes
And all around you hear only that this is not a human
Is it worth conquering this cosmos like this?
To simply consider the extraordinary as banal?
In a hundred years, I think, or even less
They will build a new and a hundred times bigger magnifying glass
And they will still look further and further
And the field of vision will constantly narrow
The world from the perspective of a keyhole
Someone would think - how stupid is that
Infinity constantly taps you on the back
And no one sees that they are dealing with the absolute?

Errors in calculations - formulas on wallpaper
Science can't grasp the ultraviolet catastrophe
Errors in calculations - formulas on wallpaper
Science can't grasp the ultraviolet catastrophe
Errors in calculations - formulas on wallpaper
Science can't grasp the ultraviolet catastrophe
Errors in calculations - formulas on wallpaper
Science can't grasp it

We slide our finger through the galaxy of the feed
And the blinking stars are the only thing we see
How to overshadow the brilliance of entire masses
In a cluster of stars whose goal is the same
Restless particles of the reality of quanta
Live before the audience and for its applause
Free - superficially, Deep down they are addicted
And only the observer who looks their way
Causes movement and they choose their path
Human photons in superposition
They are everything at once and completely nothing
Everywhere and nowhere, Always and never
They are and they are not, Alive or dead
The same and the same and still anew
They can be everything, but can they also be themselves?
Because who are we when no one sees us?
Do we see ourselves then? Do we see our loved ones?
And maybe we have time to focus on the world
That is so close that it warms us with its breath
Does a man focused on a specific tree
In the province of the galaxy live life more deeply?
Under one star an intimate microcosm
Green, yellow and blue interfere with spring
Is this not a greater and more important good
Than the shiny, distant, tempting superficiality?
Well, if it's not true after all
Then all that's left is to eat a salad from McDonald's
Smile squarely at the target on Instagram
Wash down life with cola light And get vaccinated against a cold

Errors in calculations - formulas on wallpaper
Science can't grasp the ultraviolet catastrophe
Errors in calculations - formulas on wallpaper
Science can't grasp the ultraviolet catastrophe
Errors in calculations - formulas on wallpaper
Science can't grasp the ultraviolet catastrophe
Errors in calculations - formulas on wallpaper
Science can't grasp it