Paroles et traduction Harun Adil - Refleks

Refleks

Bir çıkış yolu bulurum sonunu bilemem ama
Kaçarım yekten
Bir kalem defter alıp yazarım karanlık odalar
Aydınlanır hepten

Giz içindeyim önüm arkam sobe
Ne varsa yok et bu yolun üstünde
Gencecik bir çocuktum ben
Gökler mavi mevsim yaz ken

Daha mutluydum on yıl evvel
Bilmiyorken köşe başlarının ne gizleğidini
Bilmiyorken insanların benden ne istediğini

Artık manası yok
Devran kötü vaktim kısa
İnatla yürüncek yollara devam
Düşersen kaldırmayacak dostlara selam
Hepsine deva
Ayakta dimdik durmak zulüm
Susmak kolay
En zor soruları sormaya yeminli hayat
Bu yüzden dayan

Üstümde yılların pası
Gelmezken biraraya ömrün iki yakası
Geliyor kaçasım
Olacakta nasıl?

Bir seferlik yırttıkta peki bundan sonrası

Bir çıkış yolu bulurum sonunu bilemem ama
Kaçarım yekten
Bir kalem defter alıp yazarım karanlık odalar
Aydınlanır hepten

Bir çıkış yolu bulurum sonunu bilemem ama
Kaçarım yekten
Bir kalem defter alıp yazarım karanlık odalar
Aydınlanır hepten

Köhne düzeniniz çürüşümüş ey
Sizler koyun gibi her an güdülürken
Ne sevgi ne nefret terazi tartmaz
Ben görmezden gelemem
Her şeyden caymak refleks

Baştan başlamak mı geçmişinle karalar bağlamak mı
Dönüp arkasından ona ağlamaklı gözlerle bakıp
Anca özlemektir onu belkide
Faydası yok bunun kendine bile yükü
Hepsinden ağırdı eskiden
Flashback gibi baştan sona aynı hep dert keder

Dünya sırta inen kızıl değnek
Acını önemseyen dostun bile yapar playback
Nasıl bi denklem hiç olmayacak kadar güzelken
İrem bahçesinde turlarım bu ne kadar sürerse

Bir çıkış yolu bulurum sonunu bilemem ama
Kaçarım yekten
Bir kalem defter alıp yazarım karanlık odalar
Aydınlanır hepten
Bir çıkış yolu bulurum sonunu bilemem ama
Kaçarım yekten
Bir kalem defter alıp yazarım karanlık odalar
Aydınlanır hepten

Reflex

I'll find a way out, but I don't know the end
I'll escape at once
I'll take a pen and notebook and write in dark rooms
It will all light up

I'm in secret, I'm surrounded by darkness
Destroy everything on this path
I was a young boy
When the skies were blue and the season was summer

I was happier ten years ago
When I didn't know what the street corners hid
When I didn't know what people wanted from me

It doesn't matter anymore
Times are bad, my time is short
Stubbornly walking on roads to continue
If you fall, friends who won't pick you up, hello
The cure for everything
It's cruel to stand up straight
It's easy to be silent
Life is sworn to ask the hardest questions
That's why you have to endure

The rust of years is on me
When the two sides of life don't come together
I feel like running away
Will it happen? And how?

When we tear it up once, what about after that?

I'll find a way out, but I don't know the end
I'll escape at once
I'll take a pen and notebook and write in dark rooms
It will all light up

I'll find a way out, but I don't know the end
I'll escape at once
I'll take a pen and notebook and write in dark rooms
It will all light up

Your old order is rotten
While you are herded like sheep
Neither love nor hate balances the scales
I can't ignore it
It's a reflex to shy away from everything

Is it better to start over or to be tied to the past?
Turning back and looking at it with tearful eyes
Maybe it's just yearning for it
It's no use, it's a burden even to yourself
It was heavier than anything before
It's always the same, a flashback from beginning to end

The world is a crimson rod on the back
Even your friend who cares about your pain does a playback
How can an equation be so beautiful that it never happens?
I'll tour the Garden of Eden for as long as it takes

I'll find a way out, but I don't know the end
I'll escape at once
I'll take a pen and notebook and write in dark rooms
It will all light up
I'll find a way out, but I don't know the end
I'll escape at once
I'll take a pen and notebook and write in dark rooms
It will all light up