Paroles et traduction Hasan Azze - Bir Çare Yok

Bir Çare Yok

Birazcık sakinleş çünkü sesler her yanında
Savaşmaya gücün yok yalnızlık sen tadında
Son umut bu dilimde vecibeler
Kelimeler boğazımda düğümlü ne diyim hemen

Yollar mı zaman mı daha uzundu bilmiyorum
Gözyaşları farklı renkken acıysa bir diyorum
Göz göze gelmek ne kadar zor ne kadar çaresiz
Göz göze gelmek ne kadar zor ne kadar çaresiz

Bir çare yok, bir çare yok, bir çare yok yok yok yok yok yok yok yok
Bir çare yok, bir çare yok, bir çare yok yok yok yok yok yok yok

Camlarda buğu, gözde çapak, sabahın sersemliği
Burası neresi, bu oda kimin? tanrım ben nerdeyim?
Fincandan göğe yükselirken kalan yarım umutlar
Beyhude zaman yırtıkları kalır yanına unutma

Bu şehir küçücüktü anlam verip biz büyüttük
Yokluğun sigara dumanı bıraktığı iz büyüktü
Oysa ne güzel yağar lacivert yağmur kanımdan papatyalara
Bu kez de sevmiyorsan beni bunu yarımdan da saklayamam

Soframızda huzur yokken evimizde yalan her yan
İsminle biriken hüzünler genelde paralel yağar
Ayakkabını bağlarken sordum küser mi yağmur dağa?
Anladım sen 'Converse' giyince bu şehre yağmur yağar

Aynı şehirde göz göze gelmek nasıl bir intihar ama
En değerli şeyle sınıyorsun beni şu imtihana bak
Döndüğünde saçlarım olmayacak getir suçları da bana
Neden mi? Çünkü kırıldım saç uçlarıma kadar.

No Remedy

Calm down a little because the sounds are all around you
You have no strength to fight, loneliness is in your taste
This last hope is on my tongue
Words are knotted in my throat, what should I say right away?

I don't know if the roads or time was longer
Tears are a different color, yet I say pain is one
Making eye contact is so hard, how helpless
Making eye contact is so hard, how helpless

There is no remedy, there is no remedy, there is no remedy
There is no remedy, there is no remedy, there is no remedy

Fog on the windows, eye goo, morning grogginess
Where is this, whose room is this? God, where am I?
Half hopes rising to the sky from the cup
Remember, vain time tears will remain by your side

This city was tiny, we made it bigger by giving it meaning
The absence was like cigarette smoke, the mark it left was big
Yet how beautifully the indigo rain falls from my blood onto the daisies
If you don't love me this time, I can't hide that from my half either

There is no peace at our table, our home is filled with lies
The sorrows that accumulate with your name tend to fall in parallel
As I tied my shoes, I asked, does the rain hold a grudge against the mountain?
I realized that when you wear "Converse", it rains in this city

Making eye contact in the same city, what a suicide, though
You are testing me with the most precious thing, look at this test
When you come back, I will cut my hair off, bring me the charges too
Why? Because I'm broken to my split ends.