Paroles et traduction Hayki feat. Saian SS, Sürveyan, Onur Uğur & Karaçalı - Şampiyon

Şampiyon

Artık bir şampiyonuz gurur duy!
Bu nam, bu yurda yakıştı ha?
Yılda bin çocuk can aldık, hepsi işçi-emekçi
Hayat pahalı, insan ucuz! Kaza dedik alıştık ha?
Dünya ile yarıştayız, avrupa da birinci!
Haklı sevincimiz, ana kucağına taş bıraktık,
Her üç çocuktan ikisini öldürüp aç bıraktık
Saydım; Elli milyon insan pençesinde sefaleti,
Uygarlık oldu ismi, cinayetin
Devam mı şair?
Sahi kaç çocuğumuz evsiz?
Kaçı ıslah evlerinde cinsel istismara sessiz?
Kaçı adalet zoruyla 26 kere razı kaldı?
Taciz ve tecavüzde tüm dünyadan alkış aldık!
Ne eğitim, ne sağlık hizmeti bak!
Bizi şu Avrupa'yla yarıştıran rüşvet illeti!
Ben de dinledim yıllardır aynı dırdırı,
Sorunca yolsuz bulduk yolda,
Yüz kişiden kırkını
Para, baskı, dava, töre hepsi aynı kabus
Öldü ana, bacı, çocuk, bebek, temizlendi namus!
Algı, gözlem, çözüm
Peki, bunlarda ne ki?
Konu kadına şiddet ise: O zaman Dünya'da tekiz
Adalet bir kuştu ve mahkum olup uçtu
Hırsa teslim olup düştük
Üstümüzden geçti kuşku
Okur-Yazar, çizer birer potansiyel suçlu
Söyle! Aydınlık bir düş mü?
Bir de insan hakkı hiç mi kalpleriniz taş mı nedir?
Kestiğiniz baş mı?
Çektiğimiz der mi nedir?
Verdiğiniz ders mi?
Bir ülke on bin terör zanlısıyla yaşar mı?
İnsan; Kadın, çocuk demez kin savurup saçar mı?
Neden? Bir anne bağırıyordu Neden?
Öfkezi kan kırmızı, her bedduaya bedel,
Vurulmuş başından kavgası, Nasıl yanmasın?
Karayağız bir at öldü, aldı kaldı; Ethem! Sorma!
Bir sokakta yol kestiler zorla,
Halkı için koşan bir çocuğu darp ettiler sonra
Sorma!
Belki bir hayali vardı, rengi; masmavi,
Tekrar ölür müsün desen KORKMAZ Ali İSmail
Bir cana göz dikip ecel kılığa girdiler vakit;
Kör gece, bir kara yolda üstüne sürdüler
Yere düştüğünde yumruğu sıkık
Ve çatıktı kaşı 20 idi yaşı, Mehmet AYVALITAŞ'ın!
Haziran üçtü, düşlediği barıştı
İstediği hürriyet, bu da; işlediği bir suçtu
Senin bilmediğin; Bu can benim demez verirdi
Abdullah mertti, çünkü Abdullah CÖMERT'ti

Champion

We are champions now, be proud!
This fame, does it suit this country?
We've lost a thousand children a year, all workers and laborers
Life is expensive, humans are cheap! We've gotten used to accidents, right?
We are competing with the world, first in Europe!
Our joy is justified, we dropped a stone in a mother's lap,
We killed two out of every three children and left them hungry
I counted; fifty million people in the grip of misery,
Civilization became the name of murder
Should the poet continue?
Really, how many of our children are homeless?
How many are silent about sexual abuse in juvenile detention centers?
How many have been raped 26 times by the justice system?
We have received worldwide applause for harassment and rape!
No education, no health care, look!
The bribery that pits us against this Europe!
I've listened to the same nagging for years,
When I asked, we found corruption on the road,
Forty out of a hundred
Money, oppression, lawsuits, traditions are all the same nightmare
Mother, sister, child, baby are dead, honor is clean!
Perception, observation, solution
Well, what's in these?
When it comes to violence against women: Then we are alone in the world
Justice was a bird and was imprisoned and flew away
We surrendered to ambition and fell
Doubt passed over us
Reader-writer, drawer are potential criminals
Tell me! Is it an enlightened dream?
And human rights, are your hearts stone?
Is it the head you cut off?
Is it the suffering we endured?
Is it the lesson you taught?
Can a country live with ten thousand terrorism suspects?
Does a human being, regardless of gender, age or status, spew hatred?
Why? A mother was screaming Why?
Her anger was blood red, worth every curse,
Shot in the head, her fight, How could she not burn?
A black-faced horse died, took it away; Ethem! Don't ask!
They blocked the road in a street,
Then they beat a boy running for his people
Don't ask!
Maybe he had a dream, the color; blue,
Again you die would you be afraid Ali İsmail
They stared at a life and became death in time;
Blind night, they drove over him on a dark road
When he fell, his fist was clenched
And his brow was furrowed, he was only 20, Mehmet AYVALITAŞ!
June 3, he dreamed of peace
What he wanted was freedom, this was; a crime he committed
What you don't know; He would give this life without saying this is mine
Abdullah was brave, because Abdullah was GENEROUS