Paroles et traduction Henk Westbroek - Waar Je Ook Komt

Waar Je Ook Komt

Je ligt op het eind, op het einde te wachten
Alles is over, maar nog net niet voorbij
Je weet wie je lief hebt, met wie je lacht
Je drinkt een slok water, je rolt op je zij
Je kunt nog wel praten, maar je hoeft neit te praten
Want wat je wou zeggen, zei je optijd

En als je de kracht had, zou je gaan dansen
Want van niets wat je deed, van niets op je sprei
Gelukkig hoef jij niet achter te blijven
Gelukkig voor hem, gelukkig voor jou
Waar je ook komt je zult op hem wachten
En waar je ook blijft blijf je hem trouw

Je ligt in je bed nog een beetje te dromen
Heerlijk te dromen van hem aan je zij
Het zal er natuurlijk nooit meer van komen
Maar de gedachte alleen daar bloos je haast bij
Je wilt niet meer praten en je kunt niet meer horen
De kleuren verdwijnen, behalve het blauw
Je voelt in de verte een hand op je voorhoofd
Tot het laatste moment blijft hij bij jou

Gelukkig hoef jij niet achter te blijven
Gelukkig voor hem, gelukkig voor jou
Waar je ook komt je zult op hem wachten
En waa rje ook blijft blijf je hem trouw

Jij hebt nooit een berg voor hem beklommen
Nooit een rivier voor hem overgezwommen
Je hebt nooit eens een keer zelf kunnen spelen
Maa rje was ook neit in staat om hem te vervelen

Gelukkig hoef jij niet achter te blijven
Gelukkig voor hem, gelukkig voor jou
Waar je ook komt je zult op hem wachten waar je ook komt waar je ook komt
Waar je ook komt waar je ook komt waar je ook komt

(Henk Westbroek)

Куда бы ты ни попала

Ты лежишь в конце, в самом конце, ждешь.
Все кончено, но еще не совсем.
Ты знаешь, кого любишь, с кем смеешься.
Ты делаешь глоток воды, поворачиваешься на бок.
Ты еще можешь говорить, но тебе не нужно.
Потому что то, что ты хотела сказать, ты уже сказала.

И если бы у тебя были силы, ты бы пошла танцевать.
Ведь ничто из того, что ты делала, ничто на твоем покрывале...
К счастью, тебе не нужно оставаться.
К счастью для него, к счастью для тебя.
Куда бы ты ни попала, ты будешь ждать его.
И где бы ты ни была, ты будешь верна ему.

Ты лежишь в постели, еще немного грезишь.
Восхитительно грезишь о нем рядом с собой.
Конечно, этому никогда не бывать.
Но одна только мысль об этом заставляет тебя краснеть.
Ты больше не хочешь говорить и не можешь слышать.
Цвета исчезают, кроме синего.
Ты чувствуешь на своем лбу руку издалека.
До последнего момента он остается с тобой.

К счастью, тебе не нужно оставаться.
К счастью для него, к счастью для тебя.
Куда бы ты ни попала, ты будешь ждать его.
И где бы ты ни была, ты будешь верна ему.

Ты никогда не взбиралась на гору ради него.
Никогда не переплывала для него реку.
Ты даже ни разу не смогла поиграть сама.
Но ты и не могла ему наскучить.

К счастью, тебе не нужно оставаться.
К счастью для него, к счастью для тебя.
Куда бы ты ни попала, ты будешь ждать его, куда бы ты ни попала, куда бы ты ни попала.
Куда бы ты ни попала, куда бы ты ни попала, куда бы ты ни попала.

(Хенк Вестбрук)