Paroles et traduction Herman Van Veen - Jacob Olle

Jacob Olle

Jacob Olle die reed tachtig
En het stoplicht sprong op rood
Het ligt nog vers in het geheugen
Want hij is pas 1 dag dood
Veertien regels, bladzij zeven
Vond ik in het ochtendblad
Maar de tijd heelt alle wonden
Met vergeet, men vergat
Via de Karel Doormankade
Langs het standbeeld van Calvijn
Over de Pieter Mauritssingel
Naar het Wilhelminaplein
Grote woorden, grote namen
Olle′s naam was niet zo groot
Toch is er een overeenkomst
Want hij is nu net zo dood

Vroeger vocht hij voor de vrede
In een ver en vochtig land
Schoot hij dertig man aan stukken
En stak daarna het dorp in brand
Hiervoor kreeg hij toen 't grootkruis
In de Nederlandse leeuw
Maar soms werd hij ′s nachts weer wakker
Met een kreet, met een schreeuw
Over de Gouverneur van Heutzlaan
Langs het standbeeld van Colijn
Rijdt hij naar z'n laatste rustplaats
Aan het Keizer Karelplein
Grote woorden, grote namen
Olle's naam was niet zo groot
Maar misschien komt hij ze tegen
Want hij is nu net zo dood

Aan het graf wat mooie woorden
En met een soldaat op wacht
Troost het vaderland een moeder
Die een held ter wereld bracht
Vrolijk lachend op de foto
Met z′n blonde bibophaar
Staat hij in een zilveren lijst
Twintig jaar, op het dressoir
Jacob Olle, wij beloven
Dat jouw naam blijft voortbestaan
Nee, wij zullen nooit vergeten
Wat je voor ons hebt gedaan

Er is een pad naar hem genoemd
Wat een straat kon er niet af
Onkruid groeit er, duinroos bloeit er
Het is een stuk buiten de stad
Weinig mensen kom je tegen
Op het Jacob Ollepad
Zelfs een hond keert halverwege weer terug
Het loopt dood...

Jacob Olle

Jacob Olle rode eighty
And the traffic light turned red
It's still fresh in the memory
Because he's only been dead for a day
Fourteen lines, page seven
I found it in the morning paper
But time heals all wounds
One forgets, one forgets
Via the Karel Doormankade
Past the statue of Calvin
Over the Pieter Mauritssingel
To the Wilhelminaplein
Grand words, grand names
Olle's name was not so grand
Yet there is a similarity
Because he is now just as dead

He used to fight for peace
In a distant and humid land
He shot thirty men to pieces
And then set the village on fire
For this he was given the Grand Cross
In the Dutch Lion
But sometimes he would wake up at night
With a cry, a scream
On the Gouverneur van Heutzlaan
Past the statue of Colijn
He rides to his final resting place
At the Keizer Karelplein
Grand words, grand names
Olle's name was not so grand
But perhaps he will meet them
For he is now just as dead

At the grave some beautiful words
And with a soldier on guard
The fatherland comforts a mother
Who brought a hero into the world
Laughing happily in the photo
With his fair bouffant hair
He stands in a silver frame
Twenty years, on the dresser
Jacob Olle, we promise
That your name will live on
No, we will never forget
What you did for us

There is a path named after him
But not a street
Weeds grow there, dune roses bloom there
It's a bit outside the city
Few people come
On the Jacob Ollepad
Even a dog turns back halfway
It ends...