Paroles et traduction Hidra - Gücüme Giden Yol

Gücüme Giden Yol

Yazdıklarıma küfür eden yarım akıllı şairim
Ölümü andıran tebessüm ben kaç ölüme şahidim
Kimse benim sahibim olamaz çünkü ahirim
Geleceğimden habersiz hedeflerime kahinim.
Gökyüzünde hilalim ol orada kal ömür boyu
Sen gidersen karanlıkta göremez önümü kör olurum
Bu kadar dertle savaşır halde gülümsemek zor durum
Kalemlerime çengi vurup şu Fatih′i durdurun.
Öldüğümde bırakılan bikaç güldü mezarıma
Bikaç gündür araftaydım bekletildim el adına
Bi kadına bağlanırsan küfredersin inadına
O hiç senin olmayacak yazmalısın kitabına.
Dışarı çıktım hava soğuktu ulan montta giymedim
O sıra döndü gözlerim ve açığa çıktı hislerim
Parkelerde yalın ayaklı bir çocuk akistedir.
Gökyüzünden huzur yağsın çok bi şey mi istedim?
Gücüme gitmez hiçbi şey yalanlara da alıştım
Akşamüstü savaş vardı seher vakti barıştır
Gücüme giden yolda engel çalıştım da çalıştım
Her adım rakibim oldu ben Hidra'yla yarıştım.
Yazdıklarımı çalıyorum hem de Fatih Uslu′dan
Senden adam olmaz diyenler de şimdi sustular
Hayat bütün aldıklarını benim yüzüme kustu bak
Bi insanlık görüyorum hep kendine müslüman.
Satırlarıma tek hece sığdırırsam mutluyum
Sanrılarla yola koyuldum ben hala umutluyum
Beni her şeyden çok sevenler ne oldu unuttunuz
Her diyarda güneş varken gökyüzüm bulutludur.
Doğrudur ben de çok hatalar yaptım hayatta
Çelmeler taksalar da dimdik hala ayakta
Resmin yoksa semalarda kabus olur sabahlar
Her kapım kilitlidir ve Yaradan'ımda anahtar.
Bana varanlar umutsuz ve durmadan hayıflanır
Yazdığımda başka bi ben ellerim zayıfladı
Orda burda küfür yerken yaptığım ayıplanır
Vurgularla vurduğumda son bi kez ayık kalın.
Ben hiçbi şey anlamadım nasıl geçti bunca yıl
Hiçbi vakit ağlamadım gözyaşım içimde sır
Ölüm yalan olmalıydı yaşamalıydım bin asır
Aşamalıydı bütün yollar bak bileklerim nasır.
Gücüme gitmez hiçbi şey yalanlara da alıştım
Akşamüstü savaş vardı seher vakti barıştır
Gücüme giden yolda engel çalıştım da çalıştım
Her adım rakibim oldu ben Hidra'yla yarıştım.
Yazdıklarımı çalıyorum hem de Fatih Uslu′dan
Senden adam olmaz diyenler de şimdi sustular
Hayat bütün aldıklarını benim yüzüme kustu bak
Bi insanlık görüyorum hep kendine müslüman.

The Road to My Power

A half-witted poet who curses my writings,
A smile reminiscent of death, I've witnessed so many deaths.
No one can own me, for I belong to the hereafter,
Unknowing of my future, I am a prophet to my goals.
Become a crescent moon in the sky, stay there forever,
If you leave, I'll be blind in the darkness, unable to see my path.
Smiling amidst so much struggle is a difficult situation,
Stop this Fatih by dancing to my pens.
A few roses were left on my grave when I died,
I was kept in limbo for a few days, in the name of a hand.
If you get attached to a woman, you'll curse her out of spite,
She'll never be yours, you should write it in your book.
I went outside, the weather was cold, damn, I didn't even wear a coat,
Then my eyes turned and my feelings were revealed.
A barefoot child on the floor is in ecstasy.
May peace rain down from the sky, did I ask for too much?
Nothing affects my power, I'm used to lies too.
There was a war in the evening, let there be peace at dawn,
On the road to my power, I worked and worked through obstacles,
Every step became my rival, I raced against Hydra.
I steal my own writings, even from Fatih Uslu,
Those who said I'd never amount to anything are now silent.
Life has thrown everything it took from me back in my face, look,
I see humanity, always a Muslim to itself.
I'm happy if I can fit a single syllable into my lines,
I set out on a journey with delusions, I'm still hopeful.
Those who loved me more than anything, what happened, did you forget?
While there's sunshine in every land, my sky is cloudy.
It's true, I've made many mistakes in life too,
Even though they tripped me, I'm still standing tall.
If your picture isn't in the heavens, mornings become nightmares,
All my doors are locked, and the Creator holds the key.
Those who reach me are hopeless and constantly lament,
When I write, another me emerges, my hands weaken,
My actions are condemned while I'm cursed here and there,
When I strike with emphasis, stay sober one last time.
I haven't understood anything, how did all these years pass?
I've never cried, my tears are a secret within me,
Death should be a lie, I should have lived for a thousand centuries,
All roads should have been paved, look at my calloused wrists.
Nothing affects my power, I'm used to lies too.
There was a war in the evening, let there be peace at dawn,
On the road to my power, I worked and worked through obstacles,
Every step became my rival, I raced against Hydra.
I steal my own writings, even from Fatih Uslu,
Those who said I'd never amount to anything are now silent.
Life has thrown everything it took from me back in my face, look,
I see humanity, always a Muslim to itself.