Paroles et traduction Homayoun Shajarian - In Oblivion

In Oblivion

ناگاه نهان رفتم تا گاه فراموشی
آنجا که نهان گفتند اسرار به خاموشی
ناگاه نهان رفتم تا گاه فراموشی
آنجا که نهان گفتند اسرار به خاموشی

از گام چو بیرونم آهنگ دگرگونم
دل گوش بکن می دان آیین هم آغوشی

ناگاه نهان رفتم تا گاه فراموشی
آنجا که نهان گفتند اسرار به خاموشی

من گم شده بحثم از درس برونم هم
این کاسه خالی چون بحری است که مینوشی

ناگاه نهان رفتم تا گاه فراموشی
آنجا که نهان گفتند اسرار به خاموشی

این گام بزن گامی گر پخته و گر خامی
از آب بخاری کو تا بر نزند جوشی
تا بر نکند کوهی فرهادی و اندوهی
شیرین نشود عشقی تن را نرسد هوشی

ناگاه نهان رفتم تا گاه فراموشی
آنجا که نهان گفتند اسرار به خاموشی

مقصد همه آهنگ است خورشید هماهنگ است
از بهر سکون می رو ای گام چه میکوشی

نور است صدا و عالم در خامشی و هر دم
حرفی است که میخواند مستان به فراموشی

ناگاه نهان رفتم تا گاه فراموشی
آنجا که نهان گفتند اسرار به خاموشی

خالی است قدح چون نی از هر دم پی در پی
بی هوش چه میداند هر چشمی و هر گوشی

In Oblivion

Suddenly I vanished into the time of oblivion,
Where secrets were whispered in silence.
Suddenly I vanished into the time of oblivion,
Where secrets were whispered in silence.

From the moment I step out, my melody changes,
Listen, my heart, understand the ritual of embrace.

Suddenly I vanished into the time of oblivion,
Where secrets were whispered in silence.

I'm lost in thought, beyond my lessons,
This empty bowl, like a sea you drink from.

Suddenly I vanished into the time of oblivion,
Where secrets were whispered in silence.

Take this step, my love, whether ripe or raw,
Where is the vapor from the water, that it doesn't boil?
Until a mountain is carved by a Farhad, filled with sorrow,
Love won't become sweet, the body won't find awareness.

Suddenly I vanished into the time of oblivion,
Where secrets were whispered in silence.

The destination of every melody is harmony, the sun is in harmony,
Why do you strive for stillness, O step?

Light is sound and the world is in silence, and every moment,
There's a word the intoxicated sing in oblivion.

Suddenly I vanished into the time of oblivion,
Where secrets were whispered in silence.

The cup is empty like a reed, with every breath, one after another,
What does the unconscious know, every eye and every ear?