Paroles et traduction Imanemun - 114

114

وقتی رفتش بدون دیگه برنمگیرده
لحظه
زندگی توو لحظه
گاهی شیرین گاهی تلخه
گاهی آسون گاهی سخته
بکن گذشته رو ترکش
اون که دستو پاتو بسته
خواستم خودم بسازم
خواستم اون که دوست دارمو دورم بسازم
اگه گودن زیره چشمام کوتاهه موم
ولی بلنده راهم
گاهی ام لغزید پام
وقتی بدون هراس میرفتم لب تیغ راه
بدون هیچ تضمین راهو رفتم
باز میپرسی چرا من اینجام
وقتی رفتش بدون دیگه برنمگیرده
لحظه
زندگی تو لحظه
گاهی شیرین گاهی تلخه
گاهی آسون گاهی سخته
بکن گذشته رو ترکش
اون که دستو پاتو بسته

مامان
ببخش نشدم اون که میخوای
پسر سر به راهت که شبا خونه میاد
چشا تا خود صبح خون بیدار
از نوجوونیش خیلی دوره ایمانت
چون من رفتم پله ها رو پنج تایی بالا
ساختمش هر جور تنهایی تا حلا
انوشه نیستم رفتم تنهایی تا ماه
بودم اولی الان میان ده تایی باهام
اگه
کسی غممو ندید
چون قایم بودش پشت یه لبخند مریض
همیشه
تو هم دستمو نگیر
هنو هیچکسی اون روی سگمو ندیده
نه
وقتی تا صبح میرم تو فکر
نمیره رو هم یدونه پلکم
روحم تو زندون جسم
میره یه روز در به رو در خلقت
وقتی رفتش بدون دیگه برنمگیرده
لحظه
زندگی تو لحظه
گاهی شیرین گاهی تلخه
گاهی آسون گاهی سخته
بکن گذشته رو ترکش
اون که دستو پاتو بسته

114

When she left it was clear, she would never come back
in the moment
living in the moment
sometimes sweet sometimes bitter
sometimes easy sometimes hard
let go of the past
which tied your hands and feet
I wanted to build myself
I wanted to surround myself with those I love
if the bags under my eyes are short
my path is long
sometimes my foot slipped
when I went along the edge fearless
I walked the path with no guarantee
You still ask why I'm here
When she left it was clear, she would never come back
in the moment
living in the moment
sometimes sweet sometimes bitter
sometimes easy sometimes hard
let go of the past
which tied your hands and feet

Mom
forgive me if I didn't become who you wanted
the steady son who comes home at night
Eyes bloodshot and awake until dawn
Iman is a distant memory of his teenage years
because I climbed the stairs five at a time
I built it all alone till now
I'm no Anoush, I went to the moon alone
I was the first, now there are ten with me
if
no one saw my sorrows
because it hid behind a sick smile
always
don't you reach out your hand
no one has ever seen my mean side
no
when I think deeply in the night
I can't sleep a wink
My soul is imprisoned within this body
One day it will break free
When she left it was clear, she would never come back
in the moment
living in the moment
sometimes sweet sometimes bitter
sometimes easy sometimes hard
let go of the past
which tied your hands and feet