Paroles et traduction Izabela Trojanowska - Nareszcie czuję

Nareszcie czuję

Uśmiechasz się, lubię Paryż
Szukamy w sobie uczuć, znowu świt
To szczęście trwa, jest już rano
A może wszystko się przyśniło
Może nie...?

Rozpalam płomień, a więc płonę.
Znowu dobrze mi jest

Gesty się kleją, zatapiam się.
Oczy całuję - poczułam łzę.
Szumi mi w głowie, faluje świat.
Rozmył się obraz, porwało nas.

Zabiera mnie, Twoje ciało
Nareszcie czuję
Kocham życie - życie mnie.
To szczęście trwa, znowu rano
Nieważne to, co było
Ważne to, co jest

Rozpalasz płomień, a więc płonę.
Znowu dobrze mi jest

Gesty się kleją, zatapiam się.
Oczy całuję - poczułam łzę.
Szumi mi w głowie, faluje świat.
Rozmył się obraz, porwało nas.

I finally feel

You're smiling, I like Paris
We search for feelings in each other, it's dawning again
This happiness lasts, it's morning already
Or maybe I dreamt it all
Maybe not...?

I ignite the flame, so I burn.
I feel good again

Gestures stick together, I sink.
I kiss your eyes - I felt a tear.
My head is buzzing, the world is waving.
The image faded, it carried us away.

Your body takes me away
I finally feel
I love life - life loves me.
This happiness lasts, it's morning again
It doesn't matter what was
What matters is what is

You ignite the flame, so I burn.
I feel good again

Gestures stick together, I sink.
I kiss your eyes - I felt a tear.
My head is buzzing, the world is waving.
The image faded, it carried us away.