Artyści - Jacek Kaczmarski traduction en anglais

Artyści

Zaszczytami zaszczuci, obarczeni sławą
Nie poznaliśmy strachu o skórę,
Na paryskich parkietach salonowy gawot
Jeszcze jedną ma dla nas figurę.
Niewidoczny fortepian gra z taktem Szopena
A narody współczują do wtóru
Ustawiając na biurku, w requiemach i trenach
Statuetki Człowieka z Marmuru.

Taniec śmierci ominął i tak nieśmiertelnych -
Znów dla naszej wiruje korzyści,
Dobry Anioł Stróż Paszport cel spełnił naczelny:
Ocaleliśmy przecież - Artyści.
Nam i skrzydeł u ramion na cle nie podcięto
Nie wybito nam zębów ze szczęki,
Bylebyśmy się wznieśli ponad ludzkie lamenty,
Poza bezmiar człowieczej udręki.

Więc rozważnie odważni, z grymasem cierpienia
W pełen znaczeń zbroimy się spokój.
A jak brzmią w naszych ustach wymowne milczenia,
A jak lśnią nam niechciane łzy w oku!
Wszak spełniły się nasze proroctwa i wróżby!
Patrzcie! Żywi, a już między mity!
Z wynajętych cokołów, w gwarze głupim i próżnym
Już nie słychać milczenia zabitych.

Oni nam bili brawo żywymi rękoma,
Chociaż cień im osiadał na głowach.
Ale ręce umarły na łańcuchach i łomach,
Więc my, tu, teraz o nich - ni słowa.
Wiele słów się po prostu nie mieści we frazach!
A tam druty, tortury, obozy,
Przesłuchania, rewizje, tłumy w ogniu i gazach
Nazbyt bliskie męczeńskiej są pozy.

Może być, że niedługo, po śmierci - za chwilę,
Kiedy tam znowu zmieni się władza,
Do wolnego już kraju (za ile? na ile?)
Naszych zwłok nikt nie będzie sprowadzał.
Nawet to nas nie wzrusza, myśmy dawno wybrali,
Sen o wierzbie płaczącej sczezł.
W testamentach, przy winie, krewni będą czytali:
"Chciałbym spocząć na Pere Lachaise..."

Artists

Hunted by honors, laden with fame
We do not know fear for the hide,
On Parisian parquetry the salon gavotte
Has one more figure for us.
An unseen fortepiano plays with Chopin's tact
And nations are sympathizing with the chorus
Placing on a desk, in requiems and dirges
Figurines of the Man of Marble.

The dance of death bypassed the immortal ones as well -
Again for our benefit it pirouettes,
Good guardian angel passport chief aim fulfilled:
After all we survived - Artists.
Our wings on our shoulders at customs were not clipped
Our teeth were not bashed out of our jaws,
If only we rose above human lament,
Beyond the vastness of human anguish.

So cautiously brave, with a grimace of suffering
We arm ourselves with meaningful composure.
And how eloquent our silence in our mouths,
And how our unwanted tears gleam in our eyes!
After all our prophecies and foresights have come to pass!
Look! Alive, and already among the myths!
From hired pedestals, in a hubbub stupid and vain
You can no longer hear the silence of the dead.

They applauded us with living hands,
Although a shadow settled on their heads.
But hands died on the chains and racks,
So we, here, now about them - not a word.
Many words simply don't fit into phrases!
And there wires, tortures, camps,
Interrogations, searches, crowds in fire and gas
Martyred poses are too close.

It may be that soon after death - in a moment
When again the government there will change,
To a free country already (for how much? For how long?)
Nobody will be bringing back our corpses.
Even this does not move us, we chose a long time ago,
The dream of the weeping willow has withered.
In testaments, over wine, relatives will be reading:
"I would like to rest in Pere Lachaise..."