Paroles et traduction Jacek Kaczmarski - Dzieci Hioba

Dzieci Hioba

Żyły przecież dzieci Hioba bogobojnie i dostatnio
Siedmiu synów jak te sosny siedem córek jak te brzozy
Szanowały swego ojca i kochały swoją matkę
Żyły w zgodzie z każdym przykazaniem bożym
A tej nocy błysk i grom
Runął ich bezpieczny dom
I na głowy spadł lawiną głazów grad
Dnia nie ujrzy więcej już
Siedem sosen siedem brzóz
Jednej nocy cały las utracił świat
Za tę ojców nadgorliwość
W wierze w wyższą sprawiedliwość
Która każe ufać w dobra tryumf nad złem
Za lojalność i pokorę
I za łask minioną porę
Za niewiarę w świat za progiem który jest
Za ten zakład diabła z Bogiem
Czyj silniejszy będzie ogień
Dzieci Hioba, dzieci Hioba
Idzie kres
Żyły przecież dzieci Hioba na nadzieję w przyszłość rodu
Siedmiu synów jak te miecze siedem córek jak te róże
Nie zaznały w swoim życiu smaku krwi ni smaku głodu
I kto tylko żył szczęśliwy los im wróżył
A tej nocy grom i błysk
Śpiących pozamieniał w nic
Boży świt oglądał już dymiący gruz
Patrzył nieomylny kat
Jak litością zdjęty wiatr
Bogobojny lament Hioba w niebo niósł
Za ten zakład Boga z biesem
W zgodzie z waszym interesem
Choć ostrzega was jak może zmysłów pięć
Za ten zakład Boga z czartem
O kolejną dziejów kartę
I za kija końce oba za zwykłego życia chęć
Za to czego nie ujrzycie
Bo się wam odbierze życie
Dzieci Hioba, dzieci Hioba
Idzie śmierć
Dzieci Hioba, dzieci Hioba
Idzie śmierć
Dzieci Hioba, dzieci Hioba
Idzie śmierć

Job's Children

Job's children lived in piety and wealth
Seven sons like seven pines, seven daughters like birches
They honored their father and loved their mother
They lived in accordance with every divine commandment
But on that night, lightning and thunder
Their safe home collapsed
And an avalanche of stones fell upon their heads
They will never see the light of day again
Seven pines, seven birches
In one night, the forest lost its world
For their fathers' overzealousness
In faith in a higher justice
Which demands trust in the triumph of good over evil
For their loyalty and humility
And for the grace of a bygone era
For their disbelief in the world beyond their doorstep
For that pact between the devil and God
Whose fire will be stronger
Job's children, Job's children
The end is coming
Job's children lived in hope for the future of their lineage
Seven sons like swords, seven daughters like roses
They had never tasted blood or hunger in their lives
And all who knew them predicted a happy fate for them
But on that night, thunder and lightning
Turned them sleeping into nothing
The godly dawn beheld smoldering ruins
The infallible executioner looked on
As a wind filled with pity
Lifted Job's godly lament into the heavens
For that pact between God and the devil
In accordance with your own interests
Although it warns you with every fiber of your being
For that pact between God and the fiend
For another page in history
And for clinging to both ends of the stick, for the desire of a simple life
For that which you will not see
For your life will be taken away
Job's children, Job's children
Death is coming
Job's children, Job's children
Death is coming
Job's children, Job's children
Death is coming