Paroles et traduction Jacek Kaczmarski - Huynhynn

Huynhynn

Jak wstyd jest żyć wśród pięknych koni?
Podstępnym człekożerczym życiem
Miast doskonałość z nimi gonić
Po łokcie babrać się w korycie
Czuć wyższość ich i dostojeństwo
Ich wzrok z wybaczającym żalem
I własnej duszy bezeceństwo
Wychwalać jak dekalog zalet
Ich ruchy płynne, czyste kształty
Ich myśli pełne prostych treści
Ja, Jahus brudny i włochaty
Potrafię zniszczyć i zbezcześcić
A co potrafię to uczynię
Bo taka moja jest natura
Zło w mojej krwi, jad w mojej ślinie
A czynem rządzi wstyd i uraz
Zresztą niwecząc to, co żywe
I rozkoszując się niszczeniem
Wszak człowieczeństwo swe odkrywam
I budzi we mnie się sumienie
Płaczę nad tym, co doskonałe
I nienawidzę w sobie złego
Więc tęsknię znów za ideałem
Dążąc do unicestwionego
Com widział, myślał, tom opisał
I bluźnią bliźni, żem ich zbrudził
Mówią zgorzkniały egoista
Który nie cierpi wszystkich ludzi
Gorzki egoizm - cecha płocha,
Ale niech będzie pod warunkiem
Nie pisałbym, gdybym, nie kochał
Człowieka, lecz poza gatunkiem

Гуигнгнм

Как стыдно жить среди прекрасных лошадей,
Вести коварную, людоедскую жизнь,
Вместо того, чтоб к совершенству с ними стремиться,
По локоть в грязном корыте копаться.
Чувствовать их превосходство и достоинство,
Их взгляд, полный прощающей печали,
И собственной души бесчестье
Превозносить, как десять заповедей.
Их плавные движения, чистые формы,
Их мысли, полные простого смысла,
Я, грязный и волосатый йеху,
Способен разрушить и осквернить.
И что могу, то и сделаю,
Потому что такова моя природа.
Зло в моей крови, яд в моей слюне,
А поступками правит стыд и обида.
Уничтожая все живое,
Наслаждаясь разрушением,
Я ведь открываю свою человечность,
И во мне просыпается совесть.
Плачу над тем, что совершенно,
И ненавижу в себе злое.
Поэтому снова тоскую по идеалу,
Стремясь к уничтоженному.
Что видел, думал, то описал,
И хулят ближние, что их запачкал.
Говорят, ожесточенный эгоист,
Который не терпит всех людей.
Горький эгоизм — черта непостоянная,
Но пусть будет так, при условии,
Что не писал бы, если б не любил
Человека, но вне вида.