Paroles et traduction Jacek Kaczmarski - Konfesjonał

Konfesjonał

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus
Formuły tej nauczył mnie przyjaciel
Myślałem o spowiedzi w formie listu
Lecz słowa napisane - brzmią inaczej
Nie zmusza mnie do tego próżność, trwoga
Ciekawość, nawyk, nastrój tej świątyni
Nie wierząc w Boga - obraziłem Boga
Grzechami następującymi
Za prawo me uznałem to, że żyję
Za własną potem wziąłem to zasługę
I - co nie moje - miałem za niczyje
Więc brałem, nigdy się nie licząc z długiem
Uznałem, że mam prawo sądzić ludzi
Dlatego tylko, że mam tę możliwość
Poznawszy sposób - jak sumienia budzić
Zbierałem obudzonych sumień żniwo
Bogactwo zła, którego byłem świadom
Było mi w życiu - tylko za ostrogę
Cierpieniem cudzym żyłem i zagładą
Gdy cierpieć, ani ginąć sam - nie mogłem
Stworzyłem świat - na podobieństwo Świata
Uznawszy, że na wszystko mam odpowiedź
Lecz nie wyjąłem misy z rąk Piłata
I nie uniknął swojej męki - Człowiek
Wierzyłem szczerze w wieczne prawo baśni
Co każe sobie istnieć - dla morału
Ze życie ludzkie samo się wyjaśni
I wola ma jedynie służyć ciału
Więc nazywałem szczęściem nieodmiennie
To, co zadowoleniem było - z siebie
I nawet teraz bardzo mi przyjemnie
Ze tak we własnych wątpliwościach grzebię
Bo widzę, że ta spowiedź - to piosenka
Dla siebie ją samego wykonuję
To też grzech - więcej grzechów nie pamiętam
Ale tego jednego - nie żałuję!

Confession

May Jesus Christ be praised
This formula was taught to me by a friend
I thought about a confession in the form of a letter
But written words have a different meaning
I am not compelled by vanity or fear
Curiosity, habit, the atmosphere of this temple
Not believing in God - I offended God
With the following sins
I considered my right to be the fact that I lived
And then I took it as my own merit
And - what was not mine - I considered nobody's
So I took, never considering the debt
I decided that I had the right to judge people
Simply because I had the possibility
Having learned the way - to awaken the conscience
I harvested the harvest of awakened consciences
The wealth of evil, of which I was aware
Was in my life - only as a spur
I lived with the suffering of others and their destruction
When I could not suffer or die myself
I created a world - in the likeness of the World
Having decided that I had the answer to everything
But I did not take the bowl from Pilate's hands
And Man did not escape his torment
I sincerely believed in the eternal law of fairy tales
Which make themselves exist - as a moral lesson
That human life would explain itself
And that my will should only serve the body
So I called happiness unalterably
That which was - satisfaction with myself
And even now it is very pleasant for me
That I dig so much in my own doubts
Because I see that this confession is - a song
I perform it for myself
This is also a sin - I do not remember any more sins
But I do not regret this one!