Paroles et traduction Jacek Kaczmarski - Pompeja

Pompeja

Odkopywaliśmy miasto Pompeję
Jak się odkrywa spodziewane lądy
Gdy okiem ludzkim nie widziane dzieje
Jutro ujrzane potwierdzą poglądy
Z których dziś jeszcze głupców tłum się śmieje

W miarę kopania miejski cień narastał
Jakbyśmy wszyscy wracali do domu
Wjeżdżając wolno w świt wielkiego miasta
Cicho, by snu nie przerywać nikomu
Tylko pies szczekał i łańcuchem szastał

- Czemu pies szczeka, rwie się na łańcuchu?
Szybkie dłonie masują mięśnie dostojnika
Który w łaźni na własnym kołysząc się brzuchu
Wydaje rozkazy, pyta niewolnika
- Pies szczeka, bo się boi wielkiego wybuchu!

Bzdura. Na chwilę przerwij, bolą kości
Co z poetą, którego rozkazałem śledzić?
- Nic nowego meldują podwładni z ciemności
W swoim mieszkaniu przy kaganku siedzi
I pisze za wierszem wiersz dla potomności

- Czemu pies szczeka, targa się po nocy?
Tej, którą objął twarz znieruchomiała
- Bzdura, może chuligan trafił kundla z procy
Mruczy, chce wydobyć uległość z jej ciała
Ale ona w oknie utkwiła już oczy

- Ziemia drży czy nie czujesz? Objął ją od tyłu
I szepnął do ucha - to drżą członki moje!
Świat nie zginie dlatego, że bydle zawyło
Odwraca jej głowę i długo całuje
Na dach pada gorące pierwsze ziarno pyłu

- Czemu pies szczeka, słychać w całym mieście?
Więzień szarpie kratę, czuje duszny powiew
- Strażnicy otwórzcie! Ludzie, gdzie jesteście?
- Ja jestem - żebrak spod muru odpowie
Ślini się, nóg nie ma, drzemał przy areszcie

- Ratuj mnie wypuść! - ten tylko się ślini
I ślina w ciemnościach już błyszczy czerwono
- Mogę pomodlić się w jakiejś świątyni
Tyle ich ostatnio tutaj postawiono
Nic żaden z bogów dla nas nie uczyni!

- Czemu pies szczeka, patrz jak płonie niebo
Z pieca wyciągaj bochenki niezdaro
Ziemia dygoce uciekać stąd trzeba
Nie chcę być własnej głupoty ofiarą!
Weź wszystkie pieniądze i formę do chleba!

- Czemu pies szczeka?! Tak to już koniec
Lecz jeszcze zabiorę te misy z ołtarza
Nikt nie zobaczy gdy wszystko zniszczone!
Nie zdążę, nie zdążę! Noc w dzień się rozjarza
Biegnę, jak ciężko! Powietrze spalone...
Psa, który ostrzegał, nikt nie spuścił z łańcucha
Zastygł, pysk otwarty, łapy w próg wtopione

Podniosłem oczy i objąłem wzrokiem
Ulice, stragany, stadiony sklepienia
Wtem słyszę szmer
Pada z nieba popiół...
A to się tylko obsunęła ziemia
Pod czyimś szybkim nierozważnym krokiem

Pompeii

We were excavating the city of Pompeii,
Like discovering anticipated lands,
When history, unseen by human eyes,
Will tomorrow confirm the views
That today still make the crowd of fools laugh.

As we dug, the city's shadow grew,
As if we were all returning home,
Slowly entering the dawn of a great city,
Quietly, so as not to interrupt anyone's sleep,
Only the dog barked and rattled its chain.

- Why does the dog bark, tugging at its chain?
Quick hands massage the dignitary's muscles
Who, in the bathhouse, rocking on his own belly,
Gives orders, asks the slave,
- The dog barks because it fears a great explosion!

Nonsense. Stop for a moment, my bones ache.
What about the poet I ordered followed?
- Nothing new, my subordinates report from the darkness.
He sits in his apartment by the oil lamp
And writes verse after verse for posterity.

- Why does the dog bark, tearing through the night?
The one he embraced, her face froze.
- Nonsense, maybe a hooligan hit the mutt with a slingshot,
He murmurs, wants to extract submission from her body,
But she has already fixed her eyes on the window.

- Does the earth tremble, can't you feel it? He embraced her from behind
And whispered in her ear - it's my limbs trembling!
The world won't end because a beast howled.
He turns her head and kisses her for a long time,
The first hot grain of dust falls on the roof.

- Why does the dog bark, it can be heard throughout the city?
The prisoner tugs at the bars, feels a stuffy breeze.
- Guards, open up! People, where are you?
- I am here - the beggar from under the wall answers,
He drools, has no legs, was dozing by the prison.

- Save me, let me out! - this one just drools
And the saliva already shines red in the darkness.
- I can pray in some temple,
So many of them have been built here lately,
None of the gods will do anything for us!

- Why does the dog bark, look how the sky burns,
Take the loaves out of the oven, you clumsy oaf,
The earth trembles, we must flee from here,
I don't want to be a victim of my own stupidity!
Take all the money and the bread mold!

- Why does the dog bark?! This is the end,
But I'll still take these bowls from the altar,
No one will see when everything is destroyed!
I won't make it, I won't make it! Night turns into day,
I run, how heavy! The air is scorched...
The dog that warned, no one let it off the chain,
It froze, its mouth open, its paws melted into the threshold.

I raised my eyes and took in the view,
The streets, the stalls, the stadium vaults,
Suddenly I hear a rustle...
Ash falls from the sky...
And that was just the earth collapsing
Under someone's quick, thoughtless step.