Paroles et traduction Jacek Kaczmarski - Romantyczność (Do sztambucha)

Romantyczność (Do sztambucha)

Wspomnij, Alusiu, jakeśmy byli
Na wzgórzu ponad jeziorem
Pewni wieczności, niepewni chwili
Piątego lipca, wieczorem.
Na drugim brzegu wędkarz jak ważka
Rozsyłał kręgi po wodzie
Nad którą słońca miedziana blaszka
W las się toczyła jak co dzień.
Nagle, na pustym już nieboskłonie
Rosną bezkresne witraże,
Jezioro płonie i niebo płonie
I w jednym stoją pożarze.
Tkwimy pośrodku ognistej tęczy
Jak rozżarzone polana...
Ciebie coś dręczy i mnie coś dręczy -
Udręka to niezrównana.
Potem w półmroku zległa dolina
W oczekiwaniu księżyca.
I resztki światła ze szklanic wina
Błyskały w naszych źrenicach.
Jam ci powoli wsuwał w usteczka
Homara grzbiet - samo zdrowie,
I potoczyła się kropeleczka,
Ale którędy - nie powiem.
Tyś mi ostrygę dała świeżutką
Jam w pasji morskość jej wsysał.
Ale doznanie trwało zbyt krótko
Żebym je zdołał opisać.
Co było potem? Oboje młodzi
A noc lipcowa gorąca...
Nieśmiało nasze zapały chłodził
Liliowy podmuch miesiąca.
Pozostał po nas pancerz homara,
Ostryg puzderka otwarte...
Co w nas zostało? Powiem ci zaraz
I nie zasłonię się żartem.
Bo po tym, cośmy wtedy przeżyli
Może jesteśmy mniej rzewni,
Już pewni siebie i pewni chwili...
Za to wieczności niepewni.

Romanticism (To an album)

Remember, Ally, how we were
On the hill above the lake
Certain of eternity, uncertain of the moment
On the fifth of July, in the evening.
On the other shore a fisherman like a dragonfly
Sent out circles on the water
Over which the sun's copper plate
Rolled into the forest as it did every day.
Suddenly, in the empty sky
Endless stained glass windows grow,
The lake burns and the sky burns
And both stand in one blaze.
We stand in the midst of a fiery rainbow
Like glowing glades...
Something torments you and something torments me -
This is unmatched anguish.
Then the valley slept in half-light
Awaiting the moon.
And remnants of light from the glasses of wine
Flashed in our pupils.
I slowly slipped into your mouth
The back of a lobster - pure health,
And a little drop rolled down,
But where - I won't tell.
You gave me a fresh oyster
In passion, I sucked its sea flavor.
But the sensation lasted too short
For me to describe it.
What happened next? Both young
And the July night was hot...
A moon's lilac breath gently cooled
Our ardor.
A lobster's shell remained after us,
Open oyster shells...
What's left in us? I'll tell you right away
And I won't hide behind a joke.
Because after what we lived through then
We can be less sentimental,
Certain of ourselves and of the moment...
But uncertain of eternity.