Paroles et traduction Jacek Kaczmarski - Widzenie

Widzenie

Widzę normalny kraj -
Brzozy, cerkiew, rzeka
Nad rzeką olchowy gaj,
Dar Boga dla człowieka.
Wiatrem wędruje dzwon
Zrodzony w gliny grudzie
I oto ze wszystkich stron
Idą normalni ludzie.
Mówią to, co mówili
Nikt ich za to nie gani.
Myślą to, co myśleli
Nikt nie myśli za nich.
I widzę jedno z miast
W jego mrówczej strukturze,
W otwartym oknie blask
I drzwi otwarte w murze.
Za drzwiami pokój, stół,
Na ścianach starzy mistrzowie,
Za stołem - jakbym czuł -
Siedzi normalny człowiek.
I mówi to, co mówił
Wcale nie boi się tego.
I myśli to, co myślał
I nie ma w tym nic złego.
I widzę drogę w kres
Za koło horyzontu,
Nie dziwiąc się, że tak jest
Jak powinno być od początku.
Więc chwyta mnie jeden - z Nich
I w oczy drwiąco patrzy:
- Obudź się no, te - psych!
I daje mi zastrzyk.
Potem, normalna rzecz,
Do łóżka mnie przywiąże.
Chciałbym znów zasnąć, lecz
Za snem - już nie nadążę.

Vision

I see a normal country -
Birch trees, a church, a river
Alder grove by the river,
God's gift to man.
Wind carries the bell
Born in the lump of clay
And behold from all sides
Normal people come.
They say what they said
No one scolds them for it.
They think what they thought
No one thinks for them.
And I see one of the cities
In its ant-like structure,
In the open window a glow
And an open door in the wall.
Behind the door a room, a table,
Old masters on the walls,
Behind the table - as if I felt it -
Sits a normal man.
And he says what he said
He is not afraid of it at all.
And he thinks what he thought
And there is nothing wrong with that.
And I see the road to the end
Beyond the horizon,
Not surprised that it is so
As it should have been from the beginning.
So one of them grabs me
And looks mockingly in my eyes:
- Wake up, you - psycho!
And gives me an injection.
Then, a normal thing,
Ties me to the bed.
I would like to fall asleep again, but
I won't be able to catch up with sleep.